Het was feest in huize Weber. Mijn vader werd onlangs 70 jaar en dat werd in Oostwold in huiselijke kring bescheiden gevierd. Oostwold een dorp waar men in de begindagen van februari door de plaatselijke dorpsbelangenvereniging nog eventjes fijntjes werd herinnerd aan het nieuwe jaar. ‘Veul Hail en Zeeg’n’ viel er te lezen op een groot rood spandoek. Iets wat mij verbaasde. ‘Zullen de mensen die het spandoek hebben opgehangen ook nog de kerstboom hebben staan begin februari?’ ‘De feestdagen zijn toch al lang en breed achter de rug?’ dacht ik. Over feest gesproken. Het was me het feestje wel en niet alleen in huize Weber. De burgermeester van de gemeente Oldambt mocht ook een kaarsje uitblazen. Geen 70 kaarsjes zoals mijn vader, maar 1 voor één jaar burgermeesterschap.
Reden voor feest is dat sowieso, want het is een hele opgave om zo’n termijn vol te houden. Doorgaans hebben leden van het College van B&W van de gemeente Oldambt er nogal een handje van om na twee jaar op te stappen. Het gaat dan om wethouders als Bé Zwiers en diens opvolger Hans Polman. Rikus Brader die door zijn eigen partij is weggestuurd. Ricky van den Aker die er zogezegd om persoonlijke omstandigheden er de brui aangaf. En als laatste Kees Swagerman die van zijn voorraad ‘strandrolstoelen’ af moest, maar stiekem toch tegen de forse bezuinigingen was.
De burgermoeder werd getrakteerd op een zogenaamd hilarisch YouTube-filmpje waarin voornamelijk politici haar feliciteerden met één jaar burgermeesterschap. Een YouTube-filmpje waar ik persoonlijk niet echt vrolijk van werd. Er werd weliswaar vrolijk gelachen, gedanst en hier en daar een polonaise gelopen, maar er ontbrak iets aan. Nergens zag ik een blije inwoner die haar feliciteerde. Terwijl het toch juist de inwoners zijn waarvoor je het allemaal doet. Ik zag slecht ingestudeerde sketches op een toilet en een kantoor waarin werd gelachen met daarin een felicitatie aan het adres van de burgermoeder. Maar in geen velden of wegen was er in het YouTube-filmpje een blije inwoner te bespeuren. Nee … deze inwoners kregen een acceptgiro op de mat met hierop een bedrag aan gemeentelijke belastingen voor het huidige kalenderjaar. Om de sores en torenhoge schulden van de gemeente Oldambt af te lossen. Veroorzaakt door de huidige bewindslieden. Tja, het geld moet natuurlijk ergens vandaan komen! De rust in politiek Oldambt moet toch wederkeren, of niet dan?
En die rust keert weder door een nieuwe coalitie. Die niet viel te smeden dus dan maar verder onder de nieuwe naam ‘Halte 7.’ Zelf denk ik dat deze nieuwe constructie weinig zoden aan de dijk zet, maar dat blijft vooralsnog toekomstmuziek. Immers beschikken wij niet over een glazenbol. ‘Wie de toekomst wil begrijpen moet soms in het verleden kijken,’ zo luidt het gezegde. Maar dat verleden in de gemeente Oldambt gaat zoals we allen weten van kwaad tot erger. Waarom zijn er anders zoveel verpauperingen in met name Winschoten, uitkeringsgerechtigden, wethouders die hun termijn niet uitzitten, bezuinigingen en torenhoge kosten en schulden sinds de gemeente Oldambt bestaat?
Hoe deze ‘betweter’ denkt hoe de sores dan maar moet worden opgelost zullen sommige mensen zich afvragen. Hierop zeg ik het volgende; ‘Het is aan de kiezer op 16 maart 2022!’ Het is aan de inwoner. Met 7 partijen aan het roer is vragen om nog meer onrust. Men loopt elkaar eerder voor de voeten dan dat er oplossingen komen waar de inwoners echt baat bij hebben. Door de catastrofale fusie in 2009 is het Oldambt al veel te groot in zijn omvang en daar komt nu ook een megacoalitie voor terug in de vorm van Halte 7. Ook Halte 7 is een prestige project wat weer ontzettend veel geld gaat kosten wat er domweg niet is. Iedereen wil kennelijk iets in de melk te brokkelen hebben, maar of de inwoner hiermee ook op vooruit gaat valt sterk te betwijfelen. Er zijn teveel partijen. En dit wordt alleen maar erger door politici die op eigen voet verder gaan. Van die politici die zich aansluiten bij een partij, vervolgens ruzie krijgen binnen de fractie om daarna op te stappen en verder te gaan als eenmansfractie. Vaak, en dat is het allerergste, onder eigen naam. Zetelrovers die er voor eigen belang zitten en meer onrust veroorzaken dan zij zich ten dienste stellen van de goedwillende inwoner. Zetelroof is niks meer dan een vorm van lucratieve politieke diefstal waarop geen straf staat.
Halte 7 is een prestige coalitie van een gemeente die op zwart zaad zit en ook tot de komende verkiezingen meer geld gaat kosten dan het gaat opbrengen. Dat is denk ik de uiteindelijke slotsom van de zoveelste nieuwe formule. Al blijft dat speculatief. De huidige burgemeester zit er nu één jaar en mag nu raadsvergaderingen gaan voorzitten met aan de ene kant Halte 7 en aan de andere kant onder andere de Verenigde Communistische Partij, die als enige de rug recht houdt. Halte 7. Een coalitie die een eerlijke kans moet krijgen, je moet immers door, maar denk ik al gauw een ‘halt’ zal worden toegeroepen. Halte 7 … het zoveelste parade paardje. Met hopelijk niet al te rare sprongen.
