Het jaar 2018 in Vogelvlucht
Waar ik in het jaar 2017 de ene tegenslag naar de andere te verduren kreeg was het jaar 2018 voor mij een mooi jaar waar ik met veel plezier op terugkijk. Al begon het jaar 2018 weliswaar verschrikkelijk slecht door de ontvoering van ons jongste familielid naar Turkije. Hij is, mede dankzij de inzet van ‘wijlen’ burgemeester Pieter Smit van de gemeente Oldambt en misdaadverslaggever John van den Heuvel en zijn team, weer veilig en in goede gezondheid herenigd met zijn moeder. De eerste vier maanden van 2018 waren dan ook gerust spannend te noemen voor in het bijzonder mijn nicht en rest van de familie. Gelukkig is alles weer terug bij het oude. Mijn familie is eindelijk in een rustig vaarwater terecht gekomen. En dat verdienen ze ook…! Ondanks ik mijzelf niet echt als een hechtte familieman zie maak ik er toch onderdeel vanuit. Het raakt tenslotte ook mij. Al woon ik geografisch gezien op een veilige en gepaste afstand. Terug naar het noorden? Voorlopig alleen voor visite en vakantie.
2018 was weer zo’n jaar van een nieuwe werkgever en collega’s. Zo langzamerhand ben ik er wel gewend aan geraakt door jaarlijks van werkgever te veranderen en dat doet een mens eigenlijk wel goed. Voor iemand die ruim 27 jaar lang in het noorden heeft gewoond blijven westerlingen toch een ander slag ‘volk’ zoals ze het in het noorden noemen. Het westen is allemaal wat vlotter, duurder, drukker en soms ietwat decadenter, terwijl in het noorden de schreeuw om werkgelegenheid al jaren lijkt voort te duren. Om nog maar te zwijgen over de verpaupering van dorpen, vergrijzing en armoede die er heerst.
Mensen in het westen snappen als ik zeg dat ik in Winschoten geboren ben, ze het heel normaal lijken te vinden dat ik daar ben vertrokken. Ja, nogal logisch als men de provincie Groningen ‘leeg rooft’ door gaswinning en de rotzooi die daar van komt niet opruimt en hersteld. Dan is het natuurlijk niet verwonderlijk dat mensen wegtrekken. Van een kale droge dorre vlakte kan je immers niet eten. Amsterdam is mijn woonplaats, Zaandam mijn werkplaats. Lekker dichtbij huis met een reistijd van 20 minuten heen en 20 minuten terug. Een gezegend mens als het gaat om werk met prima arbeidsvoorwaarden zal ik de laatste zijn die hierover kritiek zou spuien.
2018 was voor mij om culturele dingen de belangrijkste aanpassing. Na, achtereenvolgens, elf trouwe jaren besloot ik in 2018 niet af te reizen naar de polders van Biddinghuizen ofwel Lowlands. Geen gemakkelijke keuze al zeg ik zelve. Het spande er op het laatste moment wel om. Wel gaan, niet gaan. Niet gaan, wel gaan. Uiteindelijk viel de keuze op: ‘niet gaan.’ Nee, ik besloot mij te storten op een compleet ander festival die meerdere dagen ging duren en waar ik zelf ook onderdeel van was. Een festival die net niet helemaal uitverkocht was. Niks geen pompeuze tenten op een Nederlands polderlandschap met in de verte hier en daar een windmolen, maar een eenakterfestival genaamd: ‘Blauw Licht.’ Van polder naar theater en van muziek naar toneel.
De echte voorbereidingen voor dit festival gingen van start begin juni. Theater maken in hartje Amsterdam met een fijne groep acteurs, actrices en natuurlijk een regisseuse. Eigenlijk was dit voor mij de kers op de spreekwoordelijke taart. Een wens die uitkwam. Theater maken met een groep die lekker ligt en veelzijdig is bleek een absolute must. Of dit een vanzelfsprekendheid was? Nou nee! Bij twee theatergroepen tegelijk zitten werkte niet en besloot me daarom volledig in te zetten voor eenakterfestival ‘Blauw Licht.’ Dat me dat door sommigen niet in dank werd afgenomen nam ik maar voor lief. Trots ben ik erop wat wij als groep hebben neergezet en gepresteerd. En sloot daarmee het theater voor dit jaar af met vele kritieken en complimenten over mijn spel alsook een daverend applaus.
Tot slot wens ik iedereen een fantastische kerstperiode toe in voor sommigen nieuwe onderkomen. Wat een verhuizingen heb ik dit jaar voorbij zien komen zeg. Ongelooflijk, wat mooi om te zien allemaal! Je eigen kerstboom optuigen in je eigen nieuwe huis. En natuurlijk het nieuwe jaar inluiden vanuit je nieuwe huis. Heerlijk toch … kan haast niet mooier! En nu gauw op naar het nieuwe jaar 2019. Waar ik iedereen het allerbeste in wens.
Ralph Weber
24 december 2018
