Het leek wel een rollercoaster van nieuws deze week. En nee, goed nieuws bestaat niet meer, blijkbaar. Wederom een op een leugen betrapte demissionaire Mark. Niet dat dát nog nieuwswaardig is, maar het zegt wel iets over de persoon en zeker als het door de grote media wordt verzwegen of onder een tapijtje wordt geveegd. Het is niet best als je vergeetachtig bent. Gelukkig zijn wij burgers het snel vergeten en slikken het maar gewoon. Het hoort er tenslotte allemaal bij.
Timmerman, je weet wel die PvdA’er die in Brussel vertoefd, deed deze week ook weer geweldig van zich spreken. Het komt er kortweg op neer dat hij de auto’s van de weg wil. De benzine en diesel moet veel duurder en we moeten naar elektrisch. Dat een elektrisch wagentje veel duurder is en voor velen nog steeds onbetaalbaar is doet niet ter zake. Hoe die accu’s worden gemaakt?
Tja,….. En elektriciteit komt zomaar uit de stopcontact, toch? Geen kolencentrale? Geen kerncentrale? Vul maar in. Alles gaat de komende tijd duurder worden, veel duurder. Zonder hogere wiskunde kun je nagaan wat dit voor een grote groep betekent. Wat velen niet zien of niet willen zien kom ik dagelijks tegen. Het verschil tussen arm en rijk. Een steeds groter wordende verschil. Afgelopen week hoorde ik iemand zeggen: “Als het zo doorgaat, ga ik in de Herman Brood modus.” En dat is best wel schrikken.
Steeds meer denken er zo over. Kijk naar de ogen van de mensen. Zoveel ogen zonder vuur, zonder die gezonde pretlichtjes. Het is voor een grote groep alleen ploeteren om te overleven. Dag in, dag uit. Ze zijn moe. Hardwerkende mensen. Ze zijn niet moe van het werken maar van het vechten voor lijfsbehoud. Huur, energie, boodschappen, verzekeringen.
Daarboven vertoefd een groep die in de veronderstelling verkeerd diegene te zijn wat ze graag willen zijn. Ze leven interessant, wel met een torenhoge hypotheek, aflossing van 2 auto’s, elkaar weinig zien, misschien thuis werken, natuurlijk met headsetje, dat staat in ieder geval wel belangrijk. De kinderen mogen absoluut niet storen of worden bij opa en oma gedumpt of die komen oppassen en doen dan ook maar gelijk de huishouding en de tuin.
Om een uur of 5 wordt er met veel geweld eten gekookt wat om een uur of zes naar binnen wordt gepropt, de vaat afspoelen en hup in de vaatwasser. Kinderen in bad en dan in bed. Het lijkt misschien niet zo maar daar is de armoede nog groter en de sociale armoede viert er hoogtij. Vergis je niet. Het is leven op een luchtballon. Eén klein lekje en ’t is beurt. We zijn dan wel geneigd te roepen dat de jeugd zo veranderd maar ik geloof daar niet in. De jeugd is slechts een kopie van de opvoeding die gekregen is.
Hoezo opvoeding? Dat doet een vreemde meester of juf toch wel? Zoals D66 dat eigenlijk graag wil? Hele volksstammen leven in een wereld van “Schone schijn”. De realiteit is uit het oog verloren. Meer, en veel meer moet het zijn, en het is nooit genoeg. Hoe arm kun je zijn? Deze week ook de week dat bekent werd dat de aanslag moord werd. Hoe triest kan het zijn, hoe triest kan het worden?
Natuurlijk veel media aandacht, ieder een eigen mening, de social-media rechters hebben de straffen al klaar. Iets wat je alleen maar in Amerikaanse misdaad series voorbij zag komen is werkelijkheid geworden. Ook de week van Arjan Robben: Hij stopt met voetbal. Hij gaat geen gebruik maken van de voedselbank. Ook vandaag in Limburg is ploeteren het credo. Pet af voor alle hulpverleners! Chapeau.
Eppo Boven