Vakantietijd. Komkommertijd. De tijd van reizen, klussen, tuinieren en terugdenken aan het verleden. In 1970 werd mijn leeftijd voor het eerst met 2 cijfers geschreven. Een tiener in wording. De wereld werd langzamerhand groter. De melkboer had paard en wagen ingeruild voor een Opel Blitz met opbouw waar je zomaar in kon lopen. De rijdende winkel(tje) was geboren.
Pindakaas met een laag olie er op en het onderste moest je er bijna met een beitel uithalen. Geen toevoegingen met E-nummer om het smeuïg te houden. Het blikje Smac met een soort sleuteltje openen. Frisdrank in glazen flessen en het bierkratje was van hout. Rode en gele limonade in een beugelfles. Heel af en toe champagne-pils. Snacks en borrelnootjes kwamen in de schappen. Snacks? Nou ja, paprika en naturel chips. Kassabon? Hi hi, nooit van gehoord.
Wij kregen een heuse kiosk bij de pomp. Sigaretten, snoepgoed, smeerolie, antivries en natuurlijk ijs. De diepvriezer deed z’n grote intrede. Na de lagere school ging ik naar de brugklas in Winschoten. Een oud, sober, gebouw naast het ziekenhuis aan de Gassingel. Dat was nog es een belevenis! Best wel spannend zo vanuit een dorpsschooltje met pak h’m beet 30 leerlingen naar een school met iets van 250 leerlingen. Het dorpse leven was voorbij. In de middagpauze naar de Langestraat, een kroket bij Vonk.
Veel oudere, best wel strenge leraren. Van het driedelig kostuum soort. In de 2e klas MAVO kwamen er wat jongere leraren in beeld. De sfeer werd gemoedelijker. Informeler, zeg maar. Haren tot minimaal op mijn schouder en het lichaam verpakt in spijkerkleren, liefst vergezeld van hoge leren laarzen. Dat was mode. Dat lange haar was dan wel geheel tegen de zin van pa Marten en moeke Geertje maar ja het hoorde er bij.
Meer jongere leraren kwamen en daarmee ook zo af en toe een disco avond. De disco was toen behoorlijk in opkomst en je raad het al; mijn belangstelling was gewekt. Eindelijk 16 en een plof. Een Kreidler. De koning te rijk. Wat heb ik een kilometers gemaakt op dat ding. Natuurlijk een “beetje” opgevoerd. Op zondagmiddag gingen we naar Woldendorp naar de disco. En ik was niet bij die draaitafel weg te slaan. Na een aantal weken de kunst afkijken van D.J. Kojak mocht ik af en toe even oppassen als Kootje even naar de plee moest.
Dat was eigenlijk het begin van mijn grote hobby. 16 jaar en zelf es even in de microfoon praten waar anderen bij waren. Thuis had ik een eigen disco’tje met wat verzameld materiaal. 2 oude koffergrammofoons, een kleine mengpaneel en een Dynacord buizenversterkertje en een microfoon die ooit gebruikt was door een bandje. Ja, oefenen voor de spiegel. ’s Zomers gingen de muziekboxen naar buiten en kon ik volgas geven. De boeren op het land konden meezingen.
Er waren toen geen tractoren met geluiddempende cabines. Soms een zeiltje boven het hoofd. Geluidsoverlast?? Nog nooit iemand van gehoord. Discotheek De Waage in Noordbroek ging open. Mooi dichtbij. Een discotheek die z’n tijd eigenlijk vér vooruit was. Wat een mooie sfeervolle zaak was dat. Uitbater Appie Bont zat altijd vol met gekke ideeën en waarachtig, hij kon ze ook uitvoeren. Een aparte kerel was het, maar een horecaondernemer pur sang.
Hij heeft me alle ins en outs van de horeca geleerd. Ober, barkeeper, keuken. Sindsdien is de horeca één van mijn grote passies. Nog steeds. Op mijn 18e verjaardag kwam Foppe Beerlings voorrijden met zijn leswagen. Een BMW 3-serie. Gon doe mor vot achter ‘t stu-er zit’n mien jong, doe zalst al wel ried’n ken’n. Joa, al wel 8 joar, Beerlings. In mei had ik mijn felbegeerde rijbewijs. Een FORD-Taunus 1600 werd het. Als een haan zo trots. 3 maanden later de vrachtwagen rijbewijs.
Op een maandag om 10 uur kon ik h’m halen van het gemeentehuis in Scheemda. Raden wie daar om 5 voor 10 stond. Een half uur later reed ik in een vrachtwagen van de drankenhandel. Chauffeur op de drankauto. Meer horeca zaken ontdekken. Ook de in aanbouw zijnde disco in Nieuweschans. Het zou Le Bastion gaan heten. Gosse en Anita waren de uitbaters. Mijn tienerjaren waren bijna voorbij. Fijne zondag.
Eppo Boven
