Het gaat nu echt snel richting de feestmaand. Over precies één maand beleven we de kortste dag van het jaar. De gezelligste tijd van het jaar. Althans zo waren we dat gewent. Evenals vorig jaar hebben we te maken met dubbele gevoelens. We dachten vorig jaar dat het niet erger kon. We weten nu wel beter.
Tweedeling, korte lontjes, ongeloof…… het is allemaal heel gewoon geworden. Op de rand van een burgeroorlog. Niet alleen in de straten is de verruwing, ook in politiek Den Haag slaat de verruwing ongenadig toe. Het is niet meer het Nederland die wij dachten te kennen. Heel langzaam, achteruit kijkend best wel snel, zijn we afgegleden naar een soort derde wereld land.
Een land waarvan we niet wilden geloven dat het ooit mogelijk zou worden. De veranderingen gaan ons petje te boven. Wie kunnen we nog vertrouwen? Duidelijk is wel geworden dat hersenspoelen door de eeuwen heen, en ook nu weer, nog steeds en vlijmscherp zwaard blijkt te zijn.
Ook is duidelijk geworden dat ondanks het verlies van kerkelijke invloed de mens niet zonder een geloof kan. We willen blijkbaar ergens in geloven. En nee, dat hoeft niet per definitie in een god te zijn. De afgelopen decennia zijn we in slaap gesukkeld. Het was allemaal zo gemakkelijk.
We hadden geen “drive” om zelf na te denken. Alles kwam gewoon uit de lucht vallen of het werd wel geregeld. Niets om je zorgen over te maken. Een bubbel waar we graag in blijven en dat realiseert onze leiding maar al te goed en maakt er graag gebruik van. Of misbruik, misschien? We moeten zelf weer aan de bak en onze hersens gebruiken. En dat is o-zo moeilijk.
De naïviteit is nog steeds de winnende factor. De mooie praatjes doen het nog goed maar toch is er sprake van tanende belangstelling. Steeds meer vragen waarop de grote leiders geen antwoord hebben. Geen goed antwoord. Waar eens de vrijheid van pers en meningsuiting hoogtij vierde is controle nu het credo. We zien en horen alleen nog gefilterd nieuws op de gangbare zenders.
De logica ontbreekt maar we willen het niet zien. We willen zo graag geloven dat het wel weer goed komt. Terug naar de gemakkelijke naïviteit. Het beest in de mens zijn we immers niet vertrouwd mee.Vroeger was alles anders, ja, dat klopt. Maar was vroeger ook alles beter?
Nee, natuurlijk niet. Veel uitvindingen hebben ons leven gemakkelijker gemaakt. De clou zit h’m meer in het misbruiken van kennis waardoor men denkt dat alles echt verandert. De kennis die zovelen boven de pet gaat dat we erin gaan berusten. Het gewone is niet meer. Alles moet extra zijn, anders is het niet goed. We zijn niet meer tevreden te stellen.
De geilheid naar luxe en weelde voert de boventoon. Ja, dat is al vaker gezegd; een gevolg van egoïsme. Het moet altijd een beetje mooier en of beter zijn als bij de buren. Hoe zou de wereld er uit zien als we elkaar wat meer ondersteunen? Weer samen koffiedrinken, elkaar respecteren?
Ik kom doordeweeks ook vaak in nieuwbouwwijken met kasten van 2 onder één kap woningen. Alles gelijk gebouwd, eenheidsworst zonder uitstraling. Het zijn armoedige wijken. Financieel en sociaal is de armoede daar erg. Torenhoge hypotheken zorgen ervoor dat zowel pa als moe aan het werk moeten.
En de kids, zoals die tegenwoordig heten, ja,.. met een snotbel in de speeltuin na schooltijd. Hoe komen we toch aan hangjongeren? Het leven is puur gebaseerd op geld en schone schijn. Ja, ik heb best wel vaak heimwee naar vroeger. Onze huidige omgeving met veel “kale kak” is eigenlijk allang uitgekakt.
We zijn kuddedieren geworden die blindelings achter een leider aan lopen. Oordopjes, oogkleppen en dichte deuren, het is 2021. Projectontwikkelaars stellen de norm. Niet beseffend dat er ook andere wensen zijn om te wonen.
Wonen ja, voor heel veel is wonen alleen nog maar overleven. De koelkast wordt steeds leger. Ik vrees de dag dat de woningmarkt inzakt. En die dag komt. Dan zal de echte armoede keihard toeslaan. We moeten samen terug naar normaal. Betaalbaar wonen moet daar gewoon bij horen.
Afscheid van de “snelle jongens” met amper gepoetste puntschoentjes.
Gewoon de mouwen omhoog en doen. Klaar!
Fijne zondag.
Eppo Boven is kandidaat Nr 6 op de verkiezingslijst van de VCP
