Zondagse praatje van Eppo ;
De vooravond van de verkiezingen. Nog hier en daar wat campagne en woensdag mogen we de rode potlood laten werken. Natuurlijk is het belangrijk om te stemmen. Maar ik weet ook dat het zeer waarschijnlijk weinig zal uithalen. Teveel mensen laten hun stem niet gelden met als gevolg dat de doorgewinterde en overtuigde stemmers meer gewicht in de schaal zullen leggen. In de campagne is er tot nu toe weinig gezegd. De lijsttrekkers durven of mogen niet hun tanden laten zien. Met de media hulp laat het zich raden wat het resultaat zal zijn.
Dure woorden, teksten doorspekt met Engelse woorden en kreten en vooral de verschrikkelijke afkortingen van bijna alle namen van wetten en regels. Het moet allemaal zo gewoon en zo logisch klinken. Een leek durft niet eens meer te vragen waar het over gaat. Zo gladjes wordt het verkondigd.
De taalverbastering is in volle gang. Hoewel er een Nederlandse taal is, blijkt dat in veel gevallen niet meer te voldoen. Het ‘verengelst’. Engelse woorden zijn ‘hot”. It’s awkward! Ah yah, whatever, whereever, however, commitment en noem maar op. Het is dagelijkse kost geworden. “Kost” die onze opa’s en oma’s in Groningen “eelske streek’n” zouden noemen. Ik sluit me voor de afwisseling toch maar bij de opa’s en oma’s aan. Ik vind het een vorm van spraakgebrek of een gebrek aan nuchterheid. Het is niet zo vanzelfsprekend om al die Engelse woorden te gebruiken. In sommige (lees: de meeste) gevallen zal het een gebrek aan woordenschat zijn of…. de drang om op te vallen.
KIJK eens hoe geweldig ik kan spreken! Ja, kijk eens. Meestal is het het aanhoren niet waard dus laat dat “hoor eens” maar weg. Ik geef toe dat het soms best wel gemakkelijk is om een Engels woord te gebruiken maar gebruik het dan wel op de juiste manier. Niet te “onpas” maar slechts “te pas”.
Maar goed, dát ter zijde; woensdag mogen we stemmen. Een stem voor onze eigen toekomst. Persoonlijk moet ik eerlijk bekennen dat het voor mij niet moeilijk is om een keuze te maken. Dat heeft alles te maken met het stemgedrag in het verleden van de diverse partijen en bewegingen. Het is simpel om dat even na te gaan. Het stemgedrag in de Kamer is voor mij leidend in de keuze van nu.
Het zegt iets over de mensen ( de partijen) en hun denkbeelden. Járen heb ik de denkbeelden van een “tomaat-rode” partij kunnen goedkeuren. Ik was het op de meeste fronten best wel met ze eens. In 2020 kwam voor mij de ommekeer. Het stemgedrag inzake de corona maatregelen deed mij beseffen dat dit niet de partij is / was waar ik op gehoopt had. Best wel pijnlijk om te moeten constateren dat de tomaten juist tegen de mens werden gebruikt. De vitamines waren er uit. Dit jaar nam een prominent lid van de partij afscheid van de landelijke politiek. In mijn ogen altijd een echte strijdster voor het sociaal gedachtegoed. Nog steeds vraag ik me af wat de werkelijke reden van het afscheid is geweest.
Ja, ook ik doe iets in de Gemeentelijke politiek. Een heel klein radertje in een groot geheel. Misschien zou het gemakkelijk zijn om een mogelijk stemadvies te geven wat bij mijn opvattingen past. Maar nee, ik voel mij niet geroepen om dát advies te geven. Stemmen of kiezen is iets persoonlijks en dat moet het blijven in mijn optiek. Wel wil ik met nadruk duidelijk maken dat de kamerstemmingen in een recent verleden heel erg van belang zijn voor de keuze as woensdag. Uit ervaring weet ik nu al dat het voor een paria moeilijk is, of wordt gemaakt, om zich te laten horen. Toch kan het luisteren naar een gedachtegang, wat misschien niet strookt met het nieuwe normaal, verhelderend werken. Immers, willen we het nieuwe normaal wel in onze armen sluiten??
Misschien iets om over na te denken de komende paar dagen.
Fijne dag allemaal.
Eppo Boven
Fractiemedewerker VCP
