Geschreven door Ralph Weber: De Stille Lockdown
Een zelfstandig ondernemer uit Scheemda belt naar de gemeente Oldambt om meer informatie te verkrijgen over de aanvraag voor een bedrijfskrediet, omdat hij zijn werkzaamheden niet meer kan uitvoeren wegens de coronacrisis. Het water van deze ondernemer staat hem fors aan de lippen en zijn financiële reserves zijn nagenoeg opgesoupeerd aan vaste lasten en andere rekeningen. Hij belt naar de gemeente Oldambt en hij krijgt een keurige toelichting van de dienstdoende ambtenaar. Soort zoekt soort zou je haast zeggen, want zowel de zelfstandige ondernemer als de gemeente Oldambt zitten in hetzelfde schuitje. Allebei hebben ze bijna geen financiële reserves meer en het water staat hun beiden aan de lippen. Met dit verschil dat de goed hardwerkende ondernemer uit Scheemda hier domweg niks aan kan doen in tegen stelling tot de jongste onderwatergemeente van Nederland.
Bovenstaand telefoongesprek zou werkelijkheid kunnen zijn ware het niet dat het slechts een voorbeeld is en dus fictie. Het gaat meer om de overeenkomsten tussen beide. En we kunnen nu wel weer al die overeenkomsten gaan opsommen van hoe slecht het wel niet gesteld is met de financiële situatie in de gemeente Oldambt. Echter schiet geen mens daar nu wat mee op. Er is immers sprake van een algehele lockdown. Een lockdown die er snel af moet en dan beginnen bij de provincies Groningen, Friesland en Drenthe, omdat daar de minste gevallen van COVID-19 zijn vastgesteld. ‘Mag het noorden als eerste uit de lockdown?’ viel er recentelijk te lezen in het Algemeen Dagblad.
Af en toe heb ik het aangenaam voorrecht om in mijn ouderlijk huis te werken nu het thuiswerken één van de maatregelen is die is afgekondigd door dit rampkabinet. En dat ouderlijk huis staat vanzelfsprekend in de gemeente Oldambt waar de prachtige gele koolzaadvelden in volle bloei staan. Koolzaadvelden die een prachtig gezicht en boost geven aan de uitgestrekte polderlandschappen die het Oldambt rijk is. Een natuurlandschap waar de gemeente Oldambt trots op mag zijn, want deze koolzaadvelden zie je in de rest van Nederland eigenlijk nergens. Zo nu en dan ga ik tijdens mijn lunchpauze er met de fiets of auto op uit om daar van te genieten. Ik rij dan door dorpjes als Midwolda en Nieuwolda en het eerste wat mij opviel is dat de straten in de dorpskernen nog altijd even rustig, stil en verlaten zijn als voor de lockdown. En wat daar mogelijk de oorzaak van is leest u hieronder.
Bij de plaatselijke supermarkt in Nieuwolda raakte ik aan de praat met een man die mij het volgende vertelde. ‘Weet u wat het is meneer. In de gemeente Oldambt is er altijd al sprake geweest van een lockdown. En dat was nog voor die coronacrisis. En weet je hoe dat komt. Alles trekt hier weg. Mijn kleinkinderen zijn in Groningen naar school gegaan en later naar elders vertrokken, omdat hier in het Oldambt bijna niks meer is. Het gebied is prachtig hoor daar niet van, maar werk is hier niet voor mensen die doorgeleerd hebben. Wat er in het Oldambt wel is zijn heel veel schulden.
Nu moet er weer een fietsbrug komen van 6 miljoen euro die door de provincie wordt gefinancierd. Dat is mooi, maar de onderhoudskosten zijn voor de gemeente Oldambt. Ik snap dat niet.’ Er viel een korte stilte. ‘Wat snapt u dan niet?’ vroeg ik. ‘Ik ga u een voorbeeld geven. Stel nou u heeft een pensioentje. Je hebt niet veel spaargeld. Vervolgens krijg je een Ferrari cadeau van je kleinkinderen, maar de kosten voor de verzekering, belasting en brandstof van deze snelle bolide zijn voor jou. Dat is toch niet eerlijk. Hoe wil je dat betalen. Van je pensioen soms?
En zo is het met het Oldambt ook. Bezuinigen en inleveren mogen de inwoners, maar we krijgen er dingen voor terug waar niemand om zit te springen. Waarom is er geen wethouder die zegt tegen de provincie; ‘een fietsbrug is wat ons betreft prima maar de onderhoudskosten zijn voor jullie. Want wij als gemeente kunnen dat niet betalen. Dan ben je eerlijk naar je inwoners toe. Hier in het Oldambt stappen de wethouders om de haverklap op!’ En dat is precies de kern.
Waar het in het kort op neer komt is dat de gemeente Oldambt altijd al in een soort van lockdown heeft gezeten. Een zogenoemde; Stille Lockdown. Mensen trekken weg waardoor de straten leger worden met als klap op de vuurpijl ook nog een zware recessie op komst. De gemeente Oldambt heeft daar hoogstwaarschijnlijk niet zo heel veel last meer van, want sinds het bestaat was het al in recessie. En met de structurele miljoenen bezuinigingen voor de komende jaren is dat niet veel anders.
De VCP heeft daar altijd al voor gewaarschuwd, maar ja het communisme wordt gezien als: ‘niet meer van deze tijd.’ En dat is natuurlijk lariekoek. Het van oudsher communistisch gebied wat bekend stond om zijn vele soorten granen rollen er nu vele tranen. En dat zijn geen tranen van blijdschap. Het zijn tranen van wanhoop, onzekerheid, onrust en angst. Het is voor iedereen in Nederland grote crisis, maar in het Oldambt is die crisis ten gevolge van COVID-19 het minst voelbaar.
En weet je waarom; die crisis was er namelijk al. Inwoners zijn het wel gewend. Met dit verschil dat het nu een landelijke crisis betreft. Mag de gemeente Oldambt misschien als eerste worden geholpen om uit deze verschrikkelijk crisis te geraken. De inwoners wachten al zo lang!
