Men geeft de moed niet op en de strijd gaat onverminderd door voor het openblijven van De Hardenberg. Dapper en moedig! Beter ten ondergaan door strijd dan je als een mak lammetje je laten afvoeren naar een slachthuis, moeten de maar liefst 9 dorpsverenigingen hebben gedacht toen ze een bezwaarschrift gingen indienen tegen het raadsbesluit om De Hardenberg definitief te sluiten. Volgens een speciale adviescommissie bestaande uit 4 juristen was het bezwaarschrift niet-ontvankelijk. Niet-ontvankelijk is een juridisch begrip. Eigenlijk zegt de speciale adviescommissie het volgende: ‘het bezwaarschrift is kansloos!’ Tegen het raadsbesluit is namelijk géén bezwaar (rechtsmiddel) mogelijk, omdat een zéér krappe meerderheid van de gemeenteraad heeft besloten dat De Hardenberg dicht moet. En als een meerderheid, ook als is die meerderheid zéér krap, besloten heeft dat De Hardenberg dicht moet, dient men zich daarbij neer te leggen. Een dergelijk raadsbesluit is volgens de speciale adviescommissie niet aan tastbaar. Maar is dat juridisch juist? Om het vrij simpel te houden. Een raadsbesluit kan wel degelijk worden bestreden aldus onze Grondwet en Gemeentewet. Mochten mensen hierin geïnteresseerd zijn. Het staat keurig beschreven in artikel 132 lid 4 Grondwet en artikel 268 lid 1 van de Gemeentewet. Er moet dan wel sprake zijn van strijdigheid met het algemeen belang. Een behoorlijk rekbaar begrip!
Het algemeen belang is een juridisch brede tevens lastige kwestie, maar moreel gezien in het geval van De Hardenberg op maatschappelijk vlak niet. Bovendien zit men niet te wachten op een juridische strijd. Kost weer bakken met geld, duurt maanden zo niet jaren en op het einde van de rit kom je van een koude kermis thuis. Ieder debat en geschil moet een keer worden beëindigd. In een rechtstaat zijn het de rechters die de knopen doorhakken als het gaat om een juridisch geschil. Ben je het niet eens met zo’n rechter dan kan je meestal weer naar een hogere rechter om je gram te halen. Bevalt ook die uitspraak niet dan kan je in sommige gevallen naar de Hoge Raad stappen. En als je daar bakzeil haalt kan je nog ergens in Straatsburg terecht. En dat is niet alleen juridisch maar ook geografisch gezien een behoorlijke afstand. Een geschil wat in Finsterwolde begon wat uiteindelijk in Straatsburg eindigt. Iets wat niet zo snel gaat gebeuren. Daarom is de vete rond De Hardenberg juridisch niet zo interessant. Moreel en ethisch gezien veel meer. Leefbaarheid lijkt het sleutelwoord te zijn in deze gehele kwestie.
Vooral moreel gezien. Niet alleen de leefbaarheid, doch ook de gezondheid van veel inwoners staat op het spel door een belangrijke sportfaciliteit te sluiten. Wat het zwembad betreft wordt men doorverwezen naar De Watertoren in Winschoten die al op hun beurt te kennen heeft gegeven de lange wachtlijsten niet aan te kunnen. Of zoals iemand zei: ‘waarom kan De Watertoren niet dicht? Dat zwembad is pas verouderd en helemaal niet gebruiksvriendelijk voor mensen in een rolstoel. De Hardenberg is dat juist wel en het pand waarin het is gehuisvest is bovendien stukken jonger!’ Om nogmaals maar even met nadruk aan te geven is dat het huidige college niet geïnteresseerd is in Finsterwolde, maar hun interesse elders ligt. Ook al kom je aanzetten met 99 bezwaarschriften afkomstig van 99 dorpsverenigingen al dan niet voorzien van 99 rouwboeketten. Het boeit hun toch niet. Het doet toch maar waar men zelf zin in heeft. En dat zie je op landelijk niveau ook terug. Waar was bijvoorbeeld premier Mark Rutte (VVD) toen de slachtoffers van de toeslagenaffaire op de publieke tribune zaten toen hun dossier weer eens op de politieke agenda stond? Hij zat ergens in Italië en stuurde een staatsecretaris naar de kamer voor tekst en uitleg. De arrogantie ten top! En dat zie je tevens terug bij wethouder Gert Engelkens (PvdA) die leefbaarheid in zijn portefeuille heeft. Hij stond geen pers te woord en wat de inwoners betreft. Het zal allemaal best. Het boeit wethouder Engelkens niet, want wethouder Engelkens zit fijn op het pluche.
De strijd om De Hardenberg gaat onverminderd voort. Wie niet luisteren wil, die moet maar voelen! Dan maar hogerop! Nu zijn het hogere instanties of liever gezegd personen zoals een commissaris van de Koning René Paas (CDA) respectievelijk Johan Remkes (VVD) aan zet. Zij zijn alle twee benaderd, omdat de leiding van het Oldambt zo halsstarrig en koppig blijft. Een diepe buiging en respect voor die dorpsverenigingen die zich zo inzetten voor de leefbaarheid in Finsterwolde en omgeving. En uiteraard Stichting MFC De Hardenberg voor hun inzet. Het zijn stuk voor stuk ware pitbulls die hun tanden er behoorlijk in hebben gezet. Maar aan de andere kant jammer dat het zo moet gaan. Toch nergens voor nodig zal je zeggen. Leef normaal naast en met elkaar, want als je om je heen kijkt of de TV aanzet word je daar niet altijd even vrolijk van wat er in de rest van de wereld gebeurd. Kom tot een fatsoenlijke en gedegen compromis. Iets wat in mijn ogen nog steeds mogelijk is, al is die weg lang. Wordt vervolgd.
Geschreven door: Ralph Weber
