Winschoten van koopstad naar sloopstad.

Voordat we het gaan hebben over Winschoten eerst iets anders. Mij hoor je niet zeggen dat vroeger alles beter was. Dat is onzin. Maar vroeger was het wel anders! Kortere lijntjes, een-ons-kent-ons-mentaliteit en kleinschaliger. Dichter bij de burger zoals de gemeente Midwolda was. Zo werden er op televisie en social media nostalgische films vertoond over met name Oostwold eind jaren ’60 begin jaren ‘70. De kritieken waren bijzonder lovend en enthousiast. Het deden de inwoners goed om die beelden terug te zien. De films werden massaal bekeken en gedeeld; ‘niet per definitie was die tijd beter. Armoede was er altijd al, maar die tijden waren toch beter dan de puinhopen van nu!’

En het is ook een puinhoop. Beste mensen ook ik slaak een zucht van verbijstering en moedeloosheid als ik lees wat er momenteel in Winschoten gaande is. De glorieuze koopstad van het noorden is omgetoverd in een heuse sloopstad. Met figuurlijke binnenbrandjes, wantrouwens en een wethouder van VVD-huize die zelf zijn weg in de slangenkuil ook niet meer weet te vinden. Soms vraag ik me echt af of het doelbewust beleid is. Halte 7 en co die hun eigen gemeente een slecht imago geven. Je hoeft maar naar een regionale nieuwswebsite te gaan en als je het woord ‘Oldambt’ leest kan je al wel op je klompen aanvoelen: ‘gaan we weer!’ Wat nu weer dan?’ Wanneer stop deze zweem van ellende en negativisme…?’ Zelf zou het ik het antwoord op deze vraag niet weten. Of toch wel…?

Wat er met ondernemend Winschoten allemaal aan de hand is geen idee, maar feit is wel dat het behoorlijk terugloopt. Panden staan inderdaad leeg en nieuwe eigenaren zijn er niet zomaar voor te vinden. De detailhandel loopt terug mede doordat mensen steeds vaker thuis online shoppen. Een wasmachine kopen in de Langestraat. Waarom zou je dat doen vandaag de dag? Waarom zou je jezelf een breuk sjouwen, terwijl met een paar muisklikken nog dezelfde dag een gloednieuwe wasmachine wordt thuisbezorgd en ze de oude mee terug nemen.

Is het misschien de tijdsgeest? Het feit dat er twee ondernemingsverenigingen zijn in Winschoten daar is op zich niks mis mee, maar wat je nu krijgt is dat men zich elkaar voor de voeten gaat lopen. Met alle nare gevolgen van dien. Samen een blok vormen tegen de wethouder die de kwestie in zijn portefeuille heeft zitten heeft niet altijd zin. Bovendien komt er van fusie veelal ruzie, wat nu het geval is. Er was immers sprake van een bom.

En hoe maak je dan zo’n figuurlijke bom onschadelijk? Linksom of rechtsom is het toch aan de raad. Het hoogste orgaan. En ook de raad was verbolgen, maar op wie was niet geheel duidelijk. Geen wonder. Het is één grote slangenkuil waarin verschillende belangen, personen en partijen door elkaar heen krioelen, maar feitelijk weet niemand van de hoed en rand. Of durft zich daarover niet uit te spreken. Winschoten is voor ondernemers een stad vol met kansen. Dat is een waar woord. Daar is geen woord Frans bij. De vraag is alleen; ‘hoe benut je deze kansen?’

Door met modder naar elkaar te gooien en met modder te smijten naar een wethouder heeft geen enkele zin. De wethouder zelf is in deze hele affaire overigens wel een bijzonder persoon. Hij is de langst zittende wethouder en dat is voor een gemeente als Oldambt toch wel een bijzondere prestatie. Een wethouder die in zijn ivorentoren blijft zitten, blijft cashen en lost but not least zich behoudt van ieder commentaar.

Probleem is dat Halte 7 en co geen ruggengraat hebben om nog maar te zwijgen van vet op de botten. En dat van de visie van Halte 7 en co alleen maar meer onrust komt is geen geheim. De ondernemers voelen zich genaaid, maar dat zijn er zo velen in het Oldambt. Dat voelen de grafeigenaren van de gemeentelijke begraafplaatsen ook. De begraafplaatsen worden niet netjes onderhouden. Zeecontainers die plotseling als een walgelijk stadsgezicht opduiken in de binnenstad van Winschoten. Een voetbalkooi die plotseling foetsie is. Halte 7 en co naaien hun eigen bevolking!

Nogmaals, vroeger was echt niet alles beter. Maar kan me goed inbeelden dat een oude dorpsfilm de gemoederen veel plezier bezorgen naar de tijd van toen. De tijd dat alles nog kleinschaliger was. Kortere lijntjes en een ons-kent-ons-mentaliteit. Natuurlijk veranderen tijden. Dat moet ook, want tenslotte gaat niemand meer met de paardentram naar het werk. Alleen de tijd sinds de fusering van de gemeente Scheemda, Reiderland en Winschoten in Oldambt is eerder sprake van een negatieve dan een positieve spiraal.

Het is echt aan de kiezer. Het is echt aan diegene die zijn stem mag uitbrengen in maart 2022, want op deze voet verder gaan kan echt niet. Dat is alleen maar wachten op het volgend debacle. De gifbeker is zolang Halte 7 en co aan het bewind zijn nog lang niet leeg. Winschoten, van koopstad naar sloopstad. Dan kijk ik toch liever een oude dorpsfilm!

Geschreven door: Ralph Weber