Zondagse praatje van Eppo

Mensen veranderen, mensen zijn veranderlijk. Het zijn gevleugelde woorden met veel impact. Soms voor degene die verandert, altijd voor de naasten en verdere bekenden. Het is zo simpel om te zeggen: “Ach ja, het leven gaat door.” Alsof er niets is veranderd. Je moet er maar mee leven, het is nu eenmaal zo. Helaas is het niet altijd zo gemakkelijk. Als iemand van je naasten of goede bekenden opeens verandert heeft dat gevolgen. Die oude bekenden zijn er opeens niet meer. Kun je nog je hart luchten bij die ene die je zo vertrouwde? Kun je ooit nog anderen vertrouwen? Heb je nog steeds die oude vertrouwde lach op je gezicht? Vaak is het antwoord dan; Nee! Het veranderen van iemand anders kan jouw leven op z’n kop zetten. Je gaat aan de alcohol, je gaat aan de drugs, je wordt chagrijnig, Zonder dat je er erg in hebt wordt je eigen leven opeens heel anders. Je voelt je verloren, beetgenomen, besodemieterd, je wilt terug naar een andere, betere tijd.

We veranderen allemaal naarmate we wat ouder worden. De wilde haren gaan we verliezen, we worden bedaagd en verstandig. Gelukkig geldt dit niet voor iedereen. Een enkele ‘vreemde eend in de bijt’ zal altijd gewoon zichzelf blijven. Niet op zoek naar macht. Nog minder op zoek naar verandering. In de moderne wereld is het gewoon om te streven naar meer. Veel meer, als het even kan. De maat is immers nooit vol genoeg. De moderne streber accepteert dat de kinderen op school al in een vorm worden gegoten. Een vorm van deugdzaamheid, een vorm die door de neo-liberalen wordt opgedrongen. Elk kind wordt geacht om beter te zijn als al die anderen. Je moet uitblinken, je moet een echte ‘prof’ worden. Je moet minimaal academisch opgeleid zijn om je te kunnen profileren. Je moet alles er uit halen wat er in zit.

Bijna ondragelijk is het resultaat wat we in onze moderne tijd zien. Kinderen , jongeren die op slechts één vakgebied uitblinken en van de rest van de wereld, van het echte leven, helemaal geen zak meekrijgen. Ze hebben geleerd dat ze goed zijn, de beste zijn, met als resultaat dat er steeds meer arrogante en egoïstische figuren gaan rondlopen. Het wordt met de paplepel ingegeven door (sommige)ouders, onderwijzers, leraren en decanen. Je moet perfect zijn. Immers, JIJ hebt en bent de toekomst.

Het resultaat hiervan is zo langzamerhand wel duidelijk geworden. Eén natie met makke schapen. Een natie die het goed vind dat een land wordt afgebroken door een arrogante club zelfingenomen, geldverkwistende leiders. De leiders die blijkbaar de grootste waanzin en nonsens voor waarheid kunnen verkopen. Juist!! Je hebt het goed gelezen; Verkopen! Die mooie verhalen, die studies die in de betogen worden aangehaald, hebben alleen maar het doel om iets te verkopen. Verkopen met kapitale winsten om meer macht te genereren. Dat is het doel. Niet meer en niet minder. Het meest simpele is om er in mee te gaan. Neem het maar voor lief.

Lekker gemakkelijk en je valt niet op in de grijze massa. Roep es een keer dat iedereen positief moet blijven en dat je zelf je leven in een vrolijke vorm moet gieten en je bent de beste van de klas.

De gevolgen van het ‘moderne’ leven kunnen we elke dag waarnemen. Elk probleem heet crisis. Mocht het geen probleem zijn dan maken we er toch ‘crisis’ van. Gewoon omdat het wel cool klinkt.

Ja, we veranderen. Jammer genoeg niet ten goede. Niet iedereen kan en wil daarmee leven. Ik blijf er maar op hopen dat het verhaal van de vos en z’n haren z’n waarde nooit zal verliezen. Het zou wat nuchterheid en realisme terug brengen in een armoedig leven wat zo rijk moet lijken.

Fijne zondag.

Eppo Boven

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.