Voor één keer, vandaag de ‘krant” van morgen.
Het jaar is voorbij. Een bewogen jaar in bijna alle opzichten. Terugblikken op zo’n jaar heeft eigenlijk bitter weinig zin. We weten allemaal wel wat er zoal gebeurd is. Het is geschiedenis. Als we één ding hebben geleerd van onze geschiedenis is het wel dat we er eigenlijk heel weinig van hebben geleerd. We weten uit de boeken hoeveel oorlogen er in het bestaan van de wereld zijn gevoerd. Alles verwoestende oorlogen hebben de wereld bij tijd en wijle op z’n kop gezet.
Dát terwijl er wordt aangenomen dat de mens een redelijk wezen is. De rede van de mensheid is meestal ver te zoeken. In de afgelopen week hebben we weer vaak gehoord over naastenliefde tijdens de feestdagen. Of moet het anders geformuleerd worden? In de afgelopen week hebben we tijdens de feestdagen veel gehoord over naastenliefde. Het geeft slechts aan hoe betrekkelijk dergelijke kreten kunnen zijn. Bijna dezelfde zin met toch een heel andere intentie. Ook de producenten en toeleveringsbedrijven van wapentuig hebben de feestdagen gevierd. Ik denk dat ze amper beseffen waar ze aan meewerken. Wat ze terdege hebben beseft is dat het banksaldo explosief is gestegen. Vast een reden geweest om uitbundig te vieren.
2023 was net als elk ander jaar een jaar met ups en downs. Grote veranderingen, ach ja, ze waren er wel maar hebben in het totaalplaatje weinig betekenis gehad. De wereld draait gewoon door en zal daar waarschijnlijk ook niet zo snel mee stoppen. De kloof tussen rijk en arm is wat breder en dieper geworden maar een kniesoor die dáár wakker ligt, toch? Grote beloftes voor veranderingen die niet uitvoerbaar zijn. Enig idee over wat realisme en nuchterheid ontbreekt op elk front. Jammer dat je dat moet constateren in een natie waar de gemiddelde opleiding best wel redelijk is te noemen. Wel blijkt hieruit dat opleiding niet altijd zaligmakend is. Als een goed opgeleide niet in staat om de genoten opleiding om te zetten in alledaags gemeengoed is het gewoon: “Helaas pindakaas”. Besef dan ook meteen dat ook een opleiding vaak afhankelijk is van sponsoren die voor grote bedragen wel eisen aan de opleiding stellen. Denk maar aan de farmaceutische bedrijven die enorm veel geld pompen in zorg opleidingen. Dat doen ze echt niet uit liefde voor de zorg of medemens maar geven daarmee duidelijk richting aan. Bidden voor eigen parochie heet dat. Geld en liefst onbehoorlijk veel.
Geld moet rollen. Daar is niks mis mee maar wel op een verantwoorde manier. Ik kwam deze week een artikel tegen over de nieuw te bouwen gemeentehuis in Winschoten. Een prachtig geschreven en geloofwaardig artikel. Het klinkt uit die monden heel plausibel en je zou met je ogen dicht geloven dat die 30 miljoen goed wordt besteedt. En ja, ik kan met veel dingen, feiten, die in het artikel werden genoemd best wel meegaan. Maar zoals gewoonlijk heb ik mijn ogen niet zoveel dicht en heb ik toch wel wat scrupules. Ik denk dan aan het duurste stuk grond van de gemeente. Ik denk aan de bereikbaarheid. Daarnaast is het misschien zinvol om es na te denken hoeveel luxe en weelde er wordt benoemd. De te verwachten meerkosten. De prijs is immers nu al verdubbeld ten opzichte van de eerste begroting.
De sloopkogel heeft ook hier al de eerste werkzaamheden verricht. Misschien is het zinvol voor de Gemeente om zelf een sloopmachine aan te schaffen. Er staat immers nog veel op de slooplijst. Nou ja, behalve dan de boerderijen van de herenboeren die moeten met subsidie worden opgeknapt want dát is pas cultureel erfgoed.
Ik sluit het jaar af met de mededeling dat ik al een maand of 15 bovenaan het telefoonlijstje sta van één van onze wethouders. Hij wil dolgraag met mij in gesprek over de realisatie van een veel werkgelegenheid opleverend project in onze gemeente. Hij heeft het druk en ik wacht nog maar heel even. We hebben weer een heel jaar om dat telefoontje te ontvangen…..of misschien wel niet.
Fijne jaarwisseling en voor 2024 alles wat wenselijk is.
Eppo Boven fractiemedewerker VCP Oldambt
