Morgen is het kerst.
Gezellige, weelderige dagen voor de één en armoede reflecterende dagen voor een ander. Een feest van verbinding, van vergeven, warmte in huiselijke of familiaire sfeer en vete’s die maar niet beslecht kunnen worden.
Gisteren, de laatste zaterdag vóór de kerst, was ik in het centrum van Winschoten. Ongeloof overviel me. Wat eens de mooiste koopstad van het noordoosten van ons land was is op sterven na dood. Een armoedige vertoning in de eens zo volle Langestraat. Enkele winkeliers hebben echt alles uit de kast gehaald om het die oude vertrouwde sfeer weer te geven. Leegstand overheerst in de beroemde winkelstraat. Ook affiches met kreten als totale uitverkoop, wij gaan met pensioen, we stoppen en meer van dat soort kreten kwam ik tegen.
De markt heb ik ook even gezien. Het regenachtig weer beklemtoonde het verdrietig aangezicht. Kramen met bijna slapende uitbaters. Kramen met één of twee klanten. Hoelang nog zal dit het beeld zijn? Komt er verbetering of is Winschoten Koopstad bezig aan een stille ter aarde bestelling?
Eerlijk is eerlijk; die nodige verbetering zie ik niet zo snel terugkomen en dat terwijl er duizenden mogelijkheden zijn om van het oude centrum een trekpleister van allure te maken. Niet allen van het centrum maar van de hele kern van de stad. Helaas is de sloopkogel een groot goed geworden. Het moet en zal nieuw en luxe zijn. Het moet veel geld kosten en een koel, misschien wel een kil aanzien krijgen. Zakelijk heet dat. Dat is in de huurprijzen terug te vinden. Startende ondernemers krijgen geen kans en het resultaat is dat er alleen nog grootwinkelbedrijven kunnen investeren. Nee, dat gaan ze in een economisch zwakke regio niet doen want daar kunnen ze die kapitalen niet verveelvoudigen. Immers deze bedrijven zijn niet tevreden met een kleine winst.
Daar waar een kleine ondernemer tevreden is zullen de grote jongens pas beginnen. Kwantiteit gaat boven kwaliteit. De kwaliteit van de service zal verbleken. De kwaliteit van medewerkers zal niets meer om het lijf hebben. Het zullen de allergoedkoopste krachten zijn die je nog gaan helpen. Met een beetje geluk zullen ze je nog goedendag zeggen. Nieuwe winkelformules met gebruik van QR codes zullen het daglicht zien. Ach nee, ze bestaan al.
De gemoedelijkheid en de warmte waar we deze dagen aan herinnerd worden zullen over een paar jaar nog meer verleden tijd zijn.
De kleine winkels en horeca bedrijven zullen het veld ruimen. De kosten en de regeltjes zullen ondernemen onmogelijk maken. Het is, niet alleen in Winschoten, een soort sterfhuisconstructie.
Een doorgeschoten kapitalistisch systeem ter ere van de paar procent allerrijksten.
Denk je eens in dat er in de Langestraat tal van kleine ambachtelijke winkeltjes zouden zijn. Snoepwinkeltjes, scharen en messenslijperij, hobbywinkeltjes enz. met een uitstraling van kleinschaligheid. Het zou in principe allemaal best te realiseren zijn met voor iedereen de mogelijkheid een boterham te verdienen. De bal ligt bij de vastgoedeigenaren en natuurlijk bij de gemeente.
Niet slopen maar behouden. Geen oeverloze discussies en onderzoeken maar de mouwen omhoog. Er is zoveel te doen.
Morgen is het kerst en ik hoop dat er voor iedereen wat kerst te vieren is.
Voor nu een fijne zondag de 24ste.
Eppo Boven
Fractie ondersteuner VCP
