De zomer nadert

De zomer nadert, de christelijke gedenkdagen zijn voorbij. Het is nu uitkijken naar de zomervakantie en een enkeling denkt al aan kerst. Week 22 ligt achter ons. Het zal hier in onze gemeente de boeken in gaan als “De week van 6 miljoen extra”. Het stokpaardje van de bijkans illegaal gesmede gemeentelijke coalitie is wel het gemeentehuis. Of gemeentevilla of broodnodige prestige-symbool?

Een nieuw gemeentehuis moet er, blijkbaar, absoluut komen in onze gemeente. De eerste ramingen van kosten van het geheel waren, meen ik, in de buurt van 15 miljoen maar al gauw werd opgeschaald naar 25 miljoen. Ach, nou ja, een peulenschilletje voor de rijkste gemeente van Nederland. Het oog wil immers ook wat. Helaas ging Poetin met bommen strooien en het werd oorlog in een gebied zo’n 2000 kilometer hiervandaan. Het gevolg hiervan is bekend bij de consument. De prijzen stegen ten hemel. Ook de prijzen voor steen en cement. Het steen kunnen we gewoon zelf bakken en cement halen we 300 kilometer verderop in Limburg.

Deze week bleek dat het huisje voor de ambtenaren toch 24% duurder zou worden. 25 werd 31 miljoen. Als dat dan werkelijk het eindsaldo zal zijn mogen we onze handen dichtknijpen. Vooralsnog verkeer ik niet in de veronderstelling dat ik in mijn handen moet knijpen. Durende extra werkgelegenheid brengt het niet, 2 jaar overlast in het koopcentrum brengt het wel. Een gemeentehuis op het duurste stukje grond van de hele gemeente, met de auto zo goed als onbereikbaar en steeds meer thuiswerkende ambtenaren. Een knappe investering voor de toekomst.

De verbolgenheid bij de inwoners van onze gemeente is groot. Kreten als ‘godgeklaagd’, ‘totale waanzin’, ‘idioterie’ en meer kwam voorbij op social media en in de wandelgangen van de gemeente. Het ligt allemaal een beetje gevoelig in Oldambt. Aan de ene kant voorzieningen willen sluiten en aan de andere kant massa’s geld willen uitgeven. Slopen en daarna investeren in woningen van het hogere segment. Geen onderhoud aan groen en infrastructuur. Door onkruid uiteengedreven bestrating. De eens zo bekende Groninger nuchterheid en realisme is verdwenen en er wordt een soort van sprookjeswereld aan ons opgedrongen. Het ziet ernaar uit dat we mee moeten in een ongedefinieerde vaart der volkeren. Het oog gericht op een droomwereld en doof voor het woord en de wens van de kiezer, de burger.

Een collega fractieondersteuner kwam met een prima plan voor het oude ziekenhuis. St Lucas. Het zou werkgelegenheid voor de lange termijn bieden en van internationale allure zijn. Afgeschoten, niet ontvankelijk! Zelf loop ik al meer als een jaar te lobbyen voor een gigantisch project met uitzicht op veel werkgelegenheid voor verschillende doelgroepen, opleidingsmogelijkheden, onderzoekmogelijkheden en ook belangstellende externe partijen zijn voor handen.. Een mega truckstop, met alle mogelijke faciliteiten voor transporterend Europa, en voor alle weggebruikers die even een pauze willen maken. Werk- en stageplekken te over. Een heuse truckstop zoals je die tot op heden alleen in Amerika tegenkomt. Inderdaad, met op-en overslag mogelijkheden, garagefaciliteiten en shops. Natuurlijk voorzien van wasgelegenheden voor mens en vervoermiddel. Alles gelegen aan de A7 en daarmee vlak voor de poort van Noord Duitse havens en Scandinavië. Het zou met gemak een grote opsteker zijn van Europees formaat. Belangrijk voordeel voor onze gemeente is dat het weinig kost en veel kan opleveren. Niet alleen voor de gemeentekas ook voor de welvaart en welzijn van de inwoners.

HELAAS na wat zoethoudertjes en beloftes zijn we per saldo nog geen ruk opgeschoten. Komen de ideeën misschien uit de verkeerde hoek? Ik weet dat niet maar ik weet wel dat elke vertraging veel kost.

Fijne zondag.

Eppo Boven