Een verhelderend communistisch gesprek

Passen en meten in drie agenda’s, het dagelijkse probleem van managers en wij zijn dat helemaal niet.

Engel Modderman drinkt zijn  koffie en ik kijk toe. We zijn in gesprek, het onderwerp is het leed in de wereld en automatisch hebben wij het over de  troonswisseling..

Troonswisseling

Hoe zou het er eigenlijk voorstaan met de troonswisseling bij de VCP? Engel is 67 jaar. Hij ziet er weliswaar iets jonger uit, strijdbaar ook, maar toch, ik vraag het hem.

“Nog helemaal niet aan de orde, integendeel, ik vind het een zegen om het raadswerk te kunnen doen. In ieder geval ga ik mij in (2022) nog eens kandidaat stellen voor nog een periode van vier jaar”.

Toch wil ik weten of Engels’ opvolger er al klaar voor is. “Daar wordt uiteraard aan gewerkt”, bromt Engel. Hij schijnt nu al ongeduldig.

Landelijke ambities

Omdat ik kennelijk toch bezig ben een gevoelige snaar te raken breng ik het gesprek op het lokale karakter van de VCP. De partij is alleen actief in de gemeente Oldambt in Noordoost Groningen, de voormalige graanrepubliek, waar het Nederlandse communisme eens groot was. Ik vraag of de VCP plannen heeft zich ooit landelijk te manifesteren en ik verwacht een duidelijk ‘nee’ te horen.

Engel Modderman zucht eerst diep en begint vervolgens, bijna automatisch, te vertellen, dat die vraag hem al zo vaak is gesteld, dat hij het antwoord kan dromen. De VCP wil dat wel, maar dan moet er eerst een stevige basis zijn.

Nu moet ik natuurlijk vragen waarom die stevige basis er nog steeds niet is, maar ik zeg even niets. Iets anders trekt mijn aandacht, afdwalende gedachten. Engel zegt plotseling dat er momenteel geprobeerd wordt een VCP-afdeling in  Nijmegen wordt opgericht. Veel meer wil hij daar nog niet over zeggen. Ik vraag ook niet verder, ik zal er nog wel achter komen.

Groeiproblemen

De VCP houdt kantoor in Winschoten. Het kantoor is drie dagen per week geopend voor bezoekers. Sommigen komen op de koffie, voor een praatje. voor de gezelligheid, maar er komen ook veel inwoners van de gemeente met problemen van persoonlijke aard.

De plannen van de Provincie Groningen komen aan de orde. Het rapport Grenzeloos Gunnen, waarin werd geconcludeerd, dat herindeling noodzakelijk was en er in 2018 na een aantal fusies nog maar zes gemeenten in de provincie zouden moeten zijn, heeft diepe indruk gemaakt op Engel. De VCP is tegen de herindeling. Engel stelt onomwonden dat de laatste fusies nauwelijks iets goeds hebben opgebracht en dat de komende fusies alleen maar heel veel geld gaan kosten, geld dat door de inwoners moet worden opgebracht.

Engel:

“We bezetten nu 3 van de 25 zetels in de raad met daarnaast 4 commissieleden en toch hebben wij enige invloed en ik heb niet echt de indruk, dat wij door collega-partijen niet serieus worden genomen. Ik vind wel dat de VCP  iets meer zetels zouden moeten hebben. De VCP staat een sociaal beleid voor, een beleid van eerlijk delen. Op het huidige beleid heeft de VCP nogal wat aan te merken. Om dat in het voordeel van de meerderheid van de inwoners van Oldambt te kunnen wijzigen hebben wij meer steun en invloed nodig. Ons partijprogramma is weliswaar gebaseerd op de ideologie van Marx, maar anders dan de partij waar ik jarenlang lid van ben geweest, de NCPN, is de VCP niet star en dogmatisch. De VCP is vaker wel dan niet op zoek naar consensus. Dat neemt niet weg, dat de VCP, wanneer wij dat nodig vinden, in actie komt. Ik ben er van overtuigd, dat de inwoners dat op prijs stellen. Daar komt ook nog bij, dat wij druk bezig zijn met het organiseren van politieke scholing. Zodra wij iemand gevonden hebben die dit op zijn of haar schouders kan nemen gaan wij daarmee van start”.

Publiciteit

Alweer een tijd geleden zag ik de laatste aflevering van het VPRO-programma De Grens. Een leuk programma en dat in deze laatste aflevering Engel een hoofdrol zou spelen wist ik niet. Het was voor mij dus ook een verrassing. Na het zien van het programma vroeg ik mij af hoe de bestuurders, de inwoners en de collega partijen hierop zouden reageren. De beelden uit Winschoten waren bepaald niet vrolijk makend. Leuk om Engel even te zien, maar de boodschap……

Engel wil dat wel even toelichten:

“Bij sommige bestuurders en ondernemers was de uitzending niet in goede aarde gevallen. Veel inwoners daarentegen gaven complimenten, zij vonden dat het programma had aangetoond hoe de situatie daadwerkelijk in NO Groningen is. Ik zie het als een voorname taak van de VCP om hierin verandering te brengen en daar zijn wij natuurlijk altijd al mee bezig. Het is echt geen toeval dat onze regio vaak negatief in de publiciteit komt. Blauwestad was nu niet echt een project om heel erg trots op te zijn en nu met de gasboringen voelen de inwoners zich eens te meer tweederangs burgers. Ik zeg het nog maar eens, die herindeling gaat dat niet veranderen, de afstand tussen bestuur en bevolking wordt groter, daar hebben wij inmiddels ervaring genoeg mee. Al dat geld dat er mee gemoeid is kan veel beter besteed worden aan het welzijn van de inwoners op allerlei gebieden”.

Tot slot wil ik weten of Engel Modderman een communistische baby was. Geen rare vraag, want ik begreep kort geleden dat gelovige baby’s ook bestaan. Volgens Engel wordt iedere baby communistisch geboren, namelijk naakt. Hij heeft tot op latere leeftijd nooit geweten wat de politieke overtuiging van zijn ouders was. “Er werd thuis weinig over politiek gesproken”, zegt Engel. Hij kwam er uiteindelijk toch achter dat zijn ouders op de CPN stemden. Ik vraag Engel of communisten nog steeds kinderen eten. “Alleen als ze waren ingeblikt door kameraad Mao, dan wel”, is het antwoord.

Gevraagd naar zijn voorbeelden noemt Engel: Fré Meis, Marcus Bakker en vooral Roelf Meinds, die jarenlang gemeenteraadslid in de toenmalige gemeente Scheemda is geweest en daar een belangrijk communistisch stempel heeft gezet.

Ik neem afscheid van Engel, wens hem succes en moet nog lang nadenken over wat ik heb gehoord. In elk geval staat wel vast dat deze communisten in NO Groningen helemaal niet eng zijn en allerminst gevaarlijk.

Jakob.