En dan is het februari.

En dan zijn er boerenbetogingen. Wederom zijn de trekkers gestart om te demonstreren tegen het onrecht wat de boeren ervaren. De komende week of weken zullen we weer veel nieuws horen over wegblokkades en bezettingen van distributiecentra van de grootgrutters. Het is genoeg en het is klaar zullen we ook vaak horen. De burgers zijn enthousiast en steunen de boeren. Toch zijn de belangen wel degelijk verschillend, misschien staan de belangen wel haaks op elkaar. Het is logisch dat de boeren vechten voor het behoud van hun bedrijf, voor minder regels en ……. meer geld voor hun producten.

De ontevreden burgers willen maar al te graag met die machtige boeren en hun machines meeliften om ook hun problemen kenbaar te maken. Het probleem van te weinig geld voor veel te dure producten. Maar wat gaat er gebeuren als de boer meer geld krijgt? Tja, dat komt op het prijskaartje in de supermarkt te staan. De supers zullen, ondanks de plezierige reclame uitingen, geen winst willen inleveren. De winkel moet er luxe uitzien. Een bijna idioot aantal producten in alle maten en vormen moeten in de schappen liggen. De gewone natuurlijke groei van de groenten wordt niet meer geaccepteerd. Het moet voldoen aan uiterlijke normen en daarmee kan dan de prijs worden verdedigt.

Wij als consument werken daaraan mee. We zullen als eerste de allermooiste versproducten uitzoeken. Nee, niet beseffend dat juist dié allerlei behandelingen hebben ondergaan. Een mooi glimmend jasje voor de appels, aardappels zonder ook maar een kruimel aarde. Ik ga voor het gemak maar even voorbij aan de reeds bewerkte groenten. Gesneden, voorgekookt, gegaard en van alles om het leven in de keuken gemakkelijk te maken. Het luxe leventje van de consument wordt geëerd. Het heeft z’n prijs, dat wel.

Luxe en weelde willen we natuurlijk allemaal graag. Helaas is het totaal onmogelijk voor heel veel zo’n luxe, weelderig leven te leiden. De portemonnee trekt dat niet. Niet alleen op het gebied van eten en dagelijkse hygiëne maar al helemaal niet voor al die andere goederen die we in deze tijd best wel nodig zijn. Een nieuwe(re) zuiniger autootje kan niet. Je kan veel besparen op de brandstofkosten maar de aanschafwaarde is te hoog en je mag doorrijden in die oude kar. Doodgewoon een geldende regel voor elke burger. En ja, je kent de kreet: “Pas op, geld lenen kost geld.” Daarnaast staan de banken niet meer in de rij om geld te lenen aan de gewone klootjesburger.

Hoe anders is het leven als je geen burger bent maar een overheidsinstelling. Dan…. Ja dan is er best wel meer mogelijk. Dan kan je als overheid plotseling wel veel geld lenen, natuurlijk tegen een interessant tarief. Immers het is goed om die extra kosten van verwarming te besparen en dan mag er opeens van alles. Je mag zelfs een gemeentehuis bouwen met meer show als functionaliteit. Een villa met een hal zo groot dat de boerenprotesten, inclusief de trekkers, onderdak kunnen plaatsvinden. De ogen worden gesloten voor nuchterheid en realisme. Als je er goed over nadenkt zal het een vlag op een modderschuit worden. In de ghetto’s groeit het onkruid torenhoog, zijn de watergoten dichtgegroeid en de voetpaden door het vele onkruid uit elkaar gedreven. Percelen bedoeld als gazon worden niet gemaaid en geven de indruk van een wildernis. De voedselbank groeit uit z’n jas en de WMO is uitgekleed. Jeugdzorg is nog slechts een woord.

Je zou dit als burger es moeten flikken.

Fijne zondag.

Eppo Boven

Fractiemedewerker VCP fractie Oldambt.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.