Dat we de weg kwijt zijn in Nederland is wel duidelijk. Soms had ik nog wel wat hoop op het nuchtere Oldambt. Na berichtgeving over plannen van deze gemeente is ook die hoop vervlogen. Ook in het Noord-Oosten van Nederland is het hek van de dam.
Plannen voor de toekomst van de hoofdplaats van de Gemeente Oldambt doet je van je stoel rollen. Ik heb werkelijk het gevoel dat er alcohol en of drugs in het spel zijn. Immers de naar buiten gebrachte plannen tarten elke vorm van nuchterheid en realisme.
Wat zou het fijn zijn als de ingezetenen van deze gemeente de loftrompet zouden beroeren over veranderingen en vooruitgang binnen de gemeente. Helaas; Plannen die zelfs ten tijde van hoogconjunctuur de rand van waanzin zouden beroeren worden nu ten tijde van armoede en bezuinigen gepresenteerd als zijnde een teken van hoogmoed(swaanzin) of moet ik schrijven prestatiedrang? In een gemeente waar de beroering over allerlei bezuinigingen groot is, is het toch zacht gezegd niet handig om op de reeds gemaakte fouten uit het verleden door te borduren.
Hoogmoedswaanzin die bakken met gemeenschapsgeld kosten en al hebben gekost. We denken dan even aan De Klinker, het Oldambtplein, de Venne, het stationsgebied, De Poort van Winschoten en vooral niet te vergeten de nog te bouwen gemeentevilla. Natuurlijk zijn het voor het oog prachtige objecten. Maar in een wat armere gemeente zou het niet misstaan om ook even naar andere zaken te kijken. In de eerste plaats komt dan doelmatigheid ter sprake. Het “mooie” en het ”doelmatige” gaat, zoals we gezien hebben nauwelijks of niet samen. Kijk hierbij even naar de doelmatigheid van het roemruchte Oldambtplein, parkeren, ruimte en doelmatigheid van de Venne, maar ook een doorn in het oog om het duurste stuk grond van de hele gemeente te gebruiken voor de ‘Stadsvilla’.
Er wordt over miljoenen gesproken alsof het zakjes snoep zijn. Miljoenen gemeenschapsgeld wordt gespendeerd voor schone schijn op een moment dat veel burgers niet in staat zijn om de energierekening te betalen, op een moment dat de aanvragen voor voedselbanken groeiende is, op een moment dat sportaccommodaties en verenigingen moeten bezuinigen of erger nog moeten sluiten, op een moment dat asielopvang de gemoederen bezig houdt, op een moment dat op veel plaatsen het onkruid hoger groeit dan menig dakgoot, op het moment dat voetpaden, fietspaden en autowegen er in veel gevallen buitengewoon slecht bij liggen. Een schandelijke vertoning. De genoemde miljoenen zullen ondertussen alleen maar groeien want de inflatie speelt op dit moment ook een behoorlijke partij mee.
Ik heb diep respect voor het college dat ze deze kapitaal vernietiging zonder blikken of blozen ter berde durven te brengen. Een op het oog links georiënteerde college die doof lijkt te zijn voor geluiden van de inwoners. De kiezers. Of heet het hier ook al stemvee? Een college dat willens en wetens wegkijkt van de werkelijke problemen binnen de gemeente grenzen. Er is geen daadkracht en geen slagkracht. Nou….., als de berichtgeving van vandaag mag geloven is wel degelijk spraken van slagkracht. Een slag in het gezicht van de kiezers. De kiezers die het ervaren als een dolk in de rug.
College, ga terug naar de tekentafel, stuur de externe planologen terug naar huis en laat ze daar. Laten we kijken naar de primaire problemen binnen de gemeente, laten we die oplossen en stap voor stap richting de toekomst gaan.
Een toekomst die zo onzeker is op dit moment.
Met oog voor de gemeente geschreven.
Eppo Boven.
sep 06 2022