Week 20 ligt achter ons en het was best wel een aardige week voor verschillende nieuws feiten. In alle praatprogramma’s of “talkshows” ging het over Joost. Joost mocht niet meer meedoen aan de finale van het “Songfestival” en natuurlijk waren veel BN’ers maar al te graag bereid om hun tronie op de buis te laten zien. Waar het nou precies over ging wist op dat moment nog niemand maar een mening hadden ze wel.
Een mening over van alles en nog wat maar niemand wist er het fijne van. Praten over iets wat misschien niets was of misschien wel iets was. Dát is de kwaliteit van de hedendaagse televisie. Ook zonder feiten kun je uren lullen over “iets”. Helaas gebruikt de TV wat stroom en na afloop moest je tot de conclusie komen dat het programma de stroomkosten niet waard was.
Al dagen hing het in de lucht. De deadline voor de formatie naderde. Woensdag moest er iets gebeuren. En ja, de deuren gingen open en er was een akkoord bereikt. De fracties moesten het nog goedkeuren en zoals verwacht kwam het zonder al te veel kleerscheuren op tafel. De PVV en BBB waren binnen 10 seconden klaar. Het “Wij mogen!” was belangrijker dan de hele inhoud. De club van Pieter en Dylan hadden wat meer tijd nodig. Vooral inhoudelijk en financieel was daar een heet hangijzer.
Een akkoord waar best wel goede ideeën in staan maar over het algemeen een heel vlak akkoord. Zoals altijd komt de vraag of het wel allemaal haalbaar is. Minder eigen risico is prima. Maar wat als de premie dan wel weer omhoog gaat?
Ook zo’n dooddoener is de verhoging van de maximum snelheid. In Nederland kunnen we meestal met de beste wil van de wereld geen 130 rijden. De wegen zijn daarvoor te druk en vooral dichtgeslibd. In de praktijk zal het af en toe een stukje 130 zijn en dan braaf aansluiten in de file. Het is wel goed voor brandstofverbruik en banden en dat voel je dan in de portemonnee. De paar minuten, of zelfs minder, tijdwinst is daarmee duur betaald.
Door de bouw van kerncentrales blijkt de logica in de politiek. Al een aantal jaren wordt alles op alles gezet om maar zoveel mogelijk elektriciteit te gebruiken en de fossiele brandstoffen de rug toe te keren. Een nobel streven maar de kabels in de grond en in de lucht kunnen de vraag niet aan. Eerst wordt er een probleem geschept en dat moet worden opgelost met het probleem wáár de kerncentrales moeten komen. Alsof dat het enige probleem is. Ook moet er nog voor miljarden aan kabels in de grond. De bouw van een kerncentrale kost tussen de 6 en 10 jaar en daaraan voorafgaand een paar jaar aan procedures. Politiek is vooruit zien. Tja, dat zou je willen.
Een politiek akkoord gebaseerd op 4 wensen en nog veel meer tegenstellingen. Heel voorzichtig krijg ik het gevoel dat we wederom in de wachtkamer komen voor echte, grote veranderingen. Veranderingen die nodig zijn om ons land weer op de juiste rails te krijgen. Water bij de wijn als zoethoudertje voor iets wat zeker niet komen gaat. Er moet hoe dan ook een doel bereikt worden en de poppetjes mogen zo’n beetje een eigen weg kiezen als het eindstation maar bijtijds gehaald wordt.
Mooi weer, Pinksterdagen en buitenevenementen gaan vaak samen. Neem de nodige contanten of pasjes mee want overal zijn de prijzen behoorlijk memorabel.
Om het zo even netjes te zeggen.
Eppo Boven fractiemedewerker VCP
