We hebben nog één week zomertijd tegoed en dan gaan we echt naar de lange avonden. Dan hebben we weer de tijd om te mijmeren, om na te denken en vooral hoe we het dit jaar gezellig kunnen maken met, of ondanks, dure energie en met vooruitzichten die niet echt rooskleurig zijn te noemen. Amper genoeg geld om te kunnen (over)leven en toch wil ons hart er een warme decembermaand van maken. Een duivels-opdracht lijkt het te worden. Onze eerste opdracht lijkt om deze winter te overleven en dan maar hopen op andere tijden. Tijden met weer lagere energiekosten en dus meer te besteden hebben voor de normale levensbehoeften die dan ook weer in prijs zullen dalen. Maak je geen illusies. De ‘oude’ prijzen zullen niet terugkomen.
We leven nu echt in een wereld van aannames. We nemen klakkeloos aan dat dit allemaal een kortdurende situatie is. We nemen maar al te graag aan dat het weer ‘beter’ wordt. We hebben immers geleerd dat na regen zonneschijn komt. En ja, ooit zal dat ook wel gebeuren maar dat gaat enorm veel tijd kosten. Tijd die heel veel niet hebben. We praten niet over weken of maanden maar misschien wel over tientallen jaren. Regeringen en ambtelijke molens draaien langzaam. De meest simpele toezeggingen kosten al gauw een half jaar. Na de jarenlange afbreuk op het welzijn van de Nederlandse burger zal het al gauw het dubbele kosten om terug te gaan naar tijden van hoogconjunctuur. Was het niet Dries van Agt die de gevleugelde woorden: “De broekriem moet strakker” in de mond nam? Let wel! Dat is zo’n 40 jaar geleden! Een andere sloper uit ons verleden was Jan Peter Balkenende, ook een CDA’er. En wie was zijn opvolger in 2010? Ja hoor, onze grote vriend die nu al 12 jaar aan de touwtjes trekt.
En nog steeds leven we met aannames dat het gauw beter gaat worden. Aannames zijn zelden of nooit gegrond. We nemen het aan omdat het op TV of op de radio is. Tegenwoordig heet dat de “Main Stream Media”. De nieuwsmakers die ‘nieuws’ in opdracht maken. We nemen aan dat we dit allemaal kunnen geloven en alle feiten een deugdelijke check hebben doorstaan. Inderdaad, dát is een aanname. We nemen aan, van iedereen die er naar onze mening of inzicht toe doet. Machtige (rijke) mensen. Politici, TV-persoonlijkheden, geleerden, rijke ondernemers. Om het verhaal compleet te maken mogen we de goede zeden, normen en waarden natuurlijk niet vergeten. Gedateerd in een andere tijd, eeuwen geleden. Door geloof en bijgeloof hebben we leren leven met zoveel aannames dat het einde zoek lijkt te zijn. Nee, we denken zelf niet meer. We blaten slechts de anderen na. Dat is gemakkelijk. We willen een leider in de groep die we kunnen napraten zonder er zelf over na te denken. De leider is meestal degene met de grootste bek en weinig of geen veren. Ik heb het niet over financiële veren maar over morele veren. Een groot verschil.
We nemen aan dat als we een hoger inkomen krijgen de problemen vanzelf oplossen. En dáár gaat het dus al fout. Een hoger inkomen betekent hogere kosten voor de werkgever met als gevolg hogere prijzen voor de consument. Voor jou en mij. Doordat de slimmeriken gebruik maken van percentages is het gevolg dat de meeste dukaten op de hoogste niveaus blijven hangen en er dus bij elke verhoging van lonen en prijzen er per saldo maar één groep is die echt lacht. De allerrijksten. Op zich is het kapitalistisch systeem niet verkeerd maar de kans op doorschieten wordt bij elke trede groter. De gevolgen van het doorgeschoten kapitalistisch systeem merken we elke dag opnieuw. Nu is het zaak, hoofdzaak, dat we dát gaan zien. Het is een sneeuwbaleffect die niet meer te stoppen lijkt. Lang was de kreet: “IK is eerste persoon enkelvoud” van toepassing op velen. Ik denk dat we nu zo langzamerhand in de gaten moeten krijgen dat: WIJ….. eerste persoon meervoud is. We doen het niet alleen, toch???
Fijne zondag.
Eppo Boven
okt 23 2022