De langste dag is voorbij en we zijn serieus op weg naar de Kerstdagen. De écht warme dagen moeten nog komen. Maar dat regelt moeder natuur wel. Dáár hoeven wij ons niet druk over te maken. De kans is redelijk groot dat er ook nog hete dagen komen in het komende halfjaar. Het gevaar ligt gewoon overal op de loer. Financiële gevaren. Misschien zelfs oorlogsgevaar. Zijn het Russen, Chinezen of Noord-Koreanen of valt het wel mee? De machtige westerlingen zullen het niet zijn. Althans zo moet het lijken. Voor de oplettende nieuwsvolger zal de conclusie iets anders liggen. De wakkere nieuwsvolger zal het opvallen dat de flair en het gemak waarmee de westerse leiders hun beleving van regeren een ander doel laat dienen dan het welzijn en welvaart van hun eigen burgers.
In de westerse landen wordt er graag gespiegeld met import en export cijfers. Alsof deze cijfers zaligmakend zijn voor de economie. Eigenlijk zijn deze cijfers voor een groot deel een farce. We kunnen met regelmaat spreken over vermeende export en import. Grote bedrijven, multinationals, ‘exporteren’ voedingsmiddelen en/of halffabricaten naar een loods dicht over de grens. Dat zijn restitutie goederen. De volgende dag worden dezelfde goederen weer ‘geïmporteerd’ en gaan terug naar de fabriek. Weer restitutie vangen. Dit kan zich gewoon herhalen. Pas daarna worden de producten verscheept naar verre oorden. En dan dus nog een keer restitutie. Dus ook hier weer dezelfde woorden: “Niets is wat het lijkt.”
Een week ligt achter ons van woeste boeren. Van, wederom, ontevreden burgers. Het gaat over stikstof, over CO2, over klimaat en vooral over de egootjes van politici. Maar bovenal gaat het om geld. Geld wat bestemt wordt voor de uiterste bovenlaag van de bevolking. Een “bovenlaag” die zo’n 1,5 á 2 % van de bevolking behelst. Het is jammer dat een groot deel van het stemvee dat niet in de gaten heeft of erger nog, wegkijkt van de werkelijkheid.
Of dit onder de noemer gemakzucht of naïviteit moet worden ingedeeld laat ik graag in het midden. Bang zijn om boven het maaiveld uit te kijken is zeker één van de redenen om te slikken en te zwijgen. Voor de enkeling die wel geneigd is om afkeuring uit spreken, gelden andere regels. De vrijheid van meningsuiting is op een vileine manier op een andere leest geschoeid. Er is een vermenging tussen desinformatie en mening ontstaan. Een mening wordt nu zonder blikken of blozen als desinformatie weggezet. Het zou goed zijn als we samen terug zouden kunnen naar de “flower power” periode. Een periode van opgang, van respect voor elkaar. Een periode waarin egoïsme en narcisme best wel vreemde woorden waren.
Het gaat er steeds meer op lijken dat we weer een periode van spuiten en boosteren tegemoet gaan. De zaadjes voor angst zijn alweer gezaaid. De apenpokken hebben het vooralsnog niet gehaald. Zal de opleving van de “pandemie” weer voet aan wal krijgen? Ik vrees het wel. Dagelijks hoor ik mensen toch de vrees uitspreken dat de slot er weer op komt. Die diepgewortelde angst. Nog dagelijks hoor je de gevolgen van intense brainwashing. Gelukkig ook steeds meer die het opvallend vinden dat er meer gevallen van ernstige ziekten zijn welke op zich eigenlijk best wel onverklaarbaar zijn.
We gaan vrijdag aan de laatste helft van jaar beginnen. Hoe zal het gaan met de financiële wereld? Wat gaat er de komende 6 maanden gebeuren? Veel om es over na te denken.
Fijne zondag!
Probeer er wat van te maken
Eppo Boven
