Na een korte nacht de laatste zondag alweer van maart. Het Nederlands leven kabbelt voort, maar niet echt. Achteruitgang, stilstand, vooruitgang, van gemakkelijk naar moeilijk. En het gemakkelijkste gebeurd. Het gaat achteruit. Het leven wordt duurder en dát is wel een hele domme beslissing. Het is ontstaan door gebrek aan daadkracht, doorzettingsvermogen en durf.
We zien op alle fronten dat alle beslissingen oeverloos vooruit geschoven worden. Nergens staat een punt maar altijd een komma. We gaan van onderzoek naar onderzoek en altijd is er weer iemand die denkt op de rem te moeten trappen. Ja, overal valt wat van te zeggen. De beste ideeën hebben ook nadelen. Er zal altijd wel iemand zijn die zich benadeelt zal voelen. We grijpen met z’n allen te hoog. We rammelen met de deksel van het schijthuis. En zolang we dat doen zonder betere voorstellen aan te dragen zal de neerwaartse spiraal gewoon doorgaan. Laten we es proberen ‘stilstand’ te bereiken en van daaruit werken naar vooruitgang.
Zo één keer in de maand maak ik een zgn. Beeldvormende vergadering mee in Halte Democratie. Ik sta dan keer op keer werkelijk versteld hoe raadsleden en ondersteuners in staat zijn om met allerlei tegenwerpingen bijna elke besluitvorming weten te vertragen. Natuurlijk mag iedereen in een democratie zijn zegje doen. Maar het kan allemaal zoveel sneller. Ik vind, ik ben van mening, onze fractie wil graag, en ga zo verder. Nooit zal er in één keer een afdoend antwoord komen maar altijd weer een toezegging voor verder onderzoek of overleg. Er zit geen schot in. Als het bedrijfsleven op dezelfde manier zou functioneren als het gemeentelijk ( overheids-) apparaat, zou geen enkel bedrijf nog levensvatbaar zijn. Dan was heel Nederland zo failliet als wat.
Dat zou heel anders moeten en dat zou heel anders kunnen. Er moet duidelijkheid komen voor de burgers. In de huidige situatie zal er nooit duidelijkheid zijn, want er loopt of er komt vast nog één of ander onderzoek.
In een samenleving is het moeilijk, zeg maar gerust ondoenlijk, om iedereen het naar de zin te maken. Toch zou er grote vooruitgang zijn te boeken door te luisteren naar de wensen van de inwoners en “eigen belang” even ter discussie te stellen. Teveel politici wringen zich in allerlei, mogelijke en onmogelijke, bochten om zichzelf in de picture te stellen. Punten scoren met een vooruitziende blik heet dat. Het gaat er niet om of je al dan niet capaciteiten hebt, dat telt niet eens. Het gaat om een groter gedachtegoed. De drang naar hoger op de ladder te staan. Ja, ook al moet je iemand tot je middel in de kont kruipen, als het maar iets van mogelijk aanzien oplevert. Ja precies, ook dat is politiek.
Of bovenstaande allemaal precies klopt gaan we afwachten. Er is inmiddels een dure externe adviesbureau in de arm genomen om de gegevens te onderzoeken. Uitslag van het bureau is te verwachten over een half jaar tot uiterlijk 9 maanden. Daarna zal de raad zich over de uitkomsten buigen in een aantal vergaderingen. Natuurlijk zijn insprekers van harte welkom om nog een ander licht op het geheel te kunnen werpen. Daarna zal het adviesbureau na ampel overleg binnen een half jaar tot uiterlijk 9 maanden een eindverslag indienen. De raad zal zich dan buigen over het eindverslag en een beslissing nemen. Tenzij….
We zijn anderhalf á twee jaar verder en niemand die nog weet waar het precies over ging en de feiten zijn intussen behoorlijk veranderd. Misschien dat er een extern bureau is die klaarheid in het geheel kan brengen. Dat gaan we eerst onderzoeken alvorens we de opdracht aan het adviesbureau ter inzage geven en een offerte aanvragen.
Welterusten meneer de president.
Nou ja, hoe dan ook, kortweg, een fijne zondag allemaal.
Eppo Boven
Fractieondersteuner VCP
