De twee dagen waar een heel jaar naar wordt uitgekeken. Kerst 2022 is een feit. Het heeft nog weinig te maken met kerst vieren maar meer met weelde tonen. Borden zo groot als wagenwielen worden gevuld met etenswaren waarvan de namen nauwelijks uit te spreken zijn. De duurste wijnen glinsteren in de pas opgepoetste kristallen glazen. Kandelaars worden van de zolder gehaald, de kerstboom schittert en de buitenverlichting viert hoogtij.
En we vinden het maar raar dat de Indianen de hoempapa rond een totempaal dansen. Ik zie onze hond soms best wel meewarig naar ons kijken. Ik denk dat hij in gedachten z’n schouders ophaalt. Hij begrijpt er vast geen ruk van. Eerlijk gezegd; Ik ook niet. Kerst is een christelijk feest evenals bijna alle extra vrije dagen. Pasen, Pinksteren, Hemelvaart. De hele westerse wereld viert deze dagen terwijl bijna overal het geloof belijden tanende is. Zeker in ons land. Nou ja, ons land…… het land dat eens ons land was.
Deze christelijke feestdagen zijn dan ook eigenlijk alleen maar leuk omdat het extra vrije dagen oplevert. Helemaal leuk worden deze dagen als je een bedrijf hebt. Er is handel te maken. Er kan wat extra’s verdient worden. Geen hond die dan nog aan de christelijke beginselen denkt maar wel aan een rinkelende kassa… eh pinautomaat.
Maar goed, we hebben er weer een enerverende, opvallende, bijzondere jaar opzitten. Geen jaar is gelijk maar de laatste paar jaar is het wel erg opvallend waar we mee te maken kregen. En nee, vrees niet, er komen nog meer bijzondere, woelige jaren.
Soms mis ik die gezapige oude tijden wel. Die simpele gezelligheid. De snorrende kolenkachel. Eten met gewoon uitspreekbare namen. De oudsten een jonge borrel met of zonder suiker, de jongeren een fles bier en de kleinsten wat suikerwater of ranja en de oma’s een advocaatje. ‘n Stukje kaas en een groot stuk metworst erbij. Het was gezellig.
Het was gewoon kerst.
Kerstdagen hebben tegenwoordig nog weinig van doen met de geboorte van Jezus. Als je er tenminste in gelooft. En dat mag iedereen zelf weten en moeten we respecteren. Zolang je anderen het maar niet gaat opdringen is er niets aan het handje. Kerst, en Pasen komt er al mooi achteraan, heeft nu alles te maken met de commerciële activiteiten van de supermarkten. Ouwe meuk wordt in een nieuwe verpakking gestopt, opgeleukt met wat sterretjes en een kaars en voilà, het vliegt de winkel uit.
Eens per jaar wordt er niet naar de prijs gekeken maar het “hebben” staat dan voorop. Het is een cliché verhaal geworden waar je blijkbaar verplicht aan mee moet doen. Het is de kerstgedachte en binnen een week is alles weer vergeten. De kerstpakketten zijn op en of verdeeld en enkelen hebben het lef om het pakket af te kraken. Besef wel dat een werkgever ook kan besluiten om niks te geven. Het is geen verplichting.
Een raar jaar was het zeker.
Het jaar dat de politiek transparant zou worden. Het jaar van oorlog. Het jaar van prijsstijgingen. Het jaar van niet goed begrijpen. Het jaar van grote hitte en droogte. Het klimaat gaat ons meer zorgen baren als ooit tevoren. Vergetend dat er ooit ijstijden waren en periodes van grote warmte. Ik heb niet het gevoel dat wij met z’n allen in staat zijn om het klimaat te veranderen. Klimaatcrisis is geen op zichzelf staand feit, het is een handelsmerk geworden. Een verdienmodel pur sang. Niet erg hoor, als er geld verdiend wordt.
Helaas is dit zóver gedreven dat er over enkele jaren alleen nog armoede overblijft voor het merendeel van de bevolking en slechts een paar procent in totale rijkdom zullen leven. Het is tijd dat we dit met z’n allen gaan zien.
Eet smakelijk, drink je drankje en geniet van 2 dagen niet nadenken.
Eppo Boven
