Terwijl februari op z’n laatste dagen loopt, kunnen wij weer een week aan de geschiedenis toevoegen. De week die maandag begon met een extra raadsvergadering in de Gemeente Oldambt en vrijdag met een terugblik op één jaar oorlog tussen Rusland en Oekraïne en als kers op de taart iets met gaswinning.
Het was maandagavond weer een beladen raadsvergadering. Een gitzwarte voor de sportliefhebbers boven de A7. Een mooi sportcentrum zal ondanks veel tegenstand toch worden gesloten. De sluiting is in tweeën opgedeeld. Eerst gaat het zwembad droog en een jaar later de rest van MFC. Het gaat in de verkoop. Grootse plannen van een stichting in oprichting werden afgeschoten. Verkiezingskreten en beloftes werden vergeten. Binnen een jaar laat deze coalitie zien er niet voor de inwoners te zijn maar puur eigenbelang de boventoon voert. Een statement maken gebaseerd op egotrippen.
Het is niet nieuw in onze gemeente. Het begon met de ombouw van het Marktplein van een gezellig uitgaansgebied in een showmodel met te weinig mogelijkheden. De Klinker moest ingeruild worden, de binnenstad kreeg een gedaanteverandering, stationsgebied, Venne, Oldambtplein, de relatief nieuwe bibliotheek moest er aan geloven ten faveure van een nieuw gemeentelijk onderkomen. Natuurlijk was en is daar geld voor. Onderhoud van een sportcentrum was toch wel een brug te ver. Onderhoud van groenvoorziening is te duur, Toegeven dat het Oldambtplein verkeerstechnisch een gedrocht van de hoogste orde is, staat niet in het woordenboek evenmin als de verkeersveiligheid van de Venne. Zonder enig probleem kun je hier een boekwerk over schrijven. Schrijven over noodzakelijk onderhoud van investeringen in het verleden is nog gemakkelijker. Het past op een postzegel. Voetpaden, fietspaden, heel langzaam, als een slak in een teerton, wordt er wel es wat verbeterd. Nou ja, tenzij het met Blauwe Stad te maken heeft. Eerlijkheid gebied te zeggen dat daar ook veel door de provincie wordt geregeld.
Vrijdag was ook weer een memorabele dag. Denk je dat alle aandacht gericht is op 1 jaar oorlog, is het toch de enquête commissie die met de eer gaat strijken. Het ging eigenlijk maar weinig over de gevolgen van de oorlog. De prijsstijgingen, de investeringen in oorlogsmaterieel, de kosten van opvang van Oekraïners, de impact die de oorlog op CO2 en daarmee op het klimaat heeft. Het lijkt bijna alsof het zo hoort. Rollebollende leiders die hun poppetjes inzetten om elkaar te beschieten en zelf veilig en wel, ‘macho boodschappen’ de wereld insturen via de main-stream-media. Nee, dáár werd maar weinig over gepraat.
De winnaar van het nieuws was Groningen. Keiharde bevindingen over stelselmatig negeren van Groningse problemen als gevolg van gaswinning en bevingen. Hele gezinnen zijn willens en wetens kapot gemaakt door traag draaiende of stilstaande ambtelijke molens. Alles voor het grote geld verdienen. Geld is de grote vijand van de waarheid.
Met een Minister President, die het complete verhaal van begin af aan heeft gedirigeerd, en nu niet in staat is om een inhoudelijke reactie te geven. Dát terwijl juist hij tot op de punt en komma nauwkeurig kan weten hoe de vork in de steel zit. De toeslagenaffaire, de aardbevingen, voedselbanken, torenhoge kosten voor levensonderhoud, het deert niet. Het gaat maar over mensen. Over mensen die naar de stembus gaan. Of misschien gingen.
Blijf de weg naar de stembus gaan. De zittende orde zal het zeker wél doen. Laten we ze de pas afsnijden en niet langer tolereren dat zij ons de pas afsnijden. We zoeken plaatsvervangers. Nuchter en realistisch.
Fijne zondag.
Eppo Boven
Eppo Boven
