Geschreven door: Ralph Weber
Een opvallende kop deze week op de website van RTV Noord. Het volgende viel te lezen. ‘Situatie Ommelander Ziekenhuis baart zorgen: ‘De leefbaarheid staat onder druk!’ En wat er verder nog allemaal in het artikel staat te lezen is ook niet echt om trots op te zijn. Nee, je zal er eerder verdrietig en moedeloos van worden. Moedeloosheid komt door de maatregelen ten gevolge van Covid-19 veel voor in Nederland en de rest van Europa. Moedeloosheid is helaas een begrip voor velen, maar voor de meeste inwoners van de gemeente Oldambt is dit begrip al jaar in jaar uit aan de orde van de dag.
Menig inwoner kijkt er ook niet meer raar van op als de gemeente Oldambt negatief in de schijnwerpers staat op de website van regionale nieuwszender RTV Noord, waar je Groningen ziet en hoort. Ook de kop: ‘Armoedig Oldambt ziet toch af van nieuw hockeyveld van 300.000 euro!’ Dekt de nodige negatieve lading, maar de inwoners van het Oldambt zijn het wel gewend. En over de terugkeer van de oude, doch ervaren politieke strijders Rikus Brader (SP) en Luit Engelage (CDA) is de vraag of men daar nog wel op zit te wachten in tijden van bezuinigingen, bezuinigingen en nog eens bezuinigingen.
Het zal mij benieuwen wat deze twee oudgedienden de gemeente Oldambt te bieden hebben en vooral ook kunnen toevoegen, om de financiële wantoestanden te beperken. Veel is er immers niet meer. Het lijkt er eerder op dat deze twee heren terug zijn gekomen om zetels te vullen, maar niet met nieuwe verfrissende ideeën op de proppen komen. En het excuus: ‘jongeren zijn niet voor de gemeentepolitiek geïnteresseerd,’ is in deze context een drogreden. De jongeren zijn er wel in geïnteresseerd, maar de jongeren die er in geïnteresseerd zijn trekken juist massaal weg.
Terug naar de leefbaarheid. Daar gaat het tenslotte om. De leefbaarheid in het Oldambt of van het Ommelander Ziekenhuis in Scheemda had helemaal niet onder druk hoeven te staan als men het oude Sint-Lucas Ziekenhuis had gerenoveerd en opgeknapt. Dat was, waarschijnlijk, goedkoper geweest en had de leefbaarheid in het centrum van Winschoten goed gedaan. Nee, het moest allemaal weer anders. Er moest maar weer eens nieuwbouw komen. Een gebouw wat, pak hem beet, 25 tot 30 jaar mee kon. Resultaat is dat het ziekenhuis helemaal niet uit de verf komt en patiënten en andere betrokkenen het geen goed ziekenhuis vinden.
Lovende recensies over het ziekenhuis heb ik bijvoorbeeld nog nergens gelezen. De bestuurders van het Oldambt hadden zich beter hard kunnen maken voor het ziekenhuis in hartje Winschoten om de leefbaarheid daar juist te behouden en te vergroten. Niets van dit alles. De bestuurders van het Oldambt zijn ezels die keer op keer weer tegen dezelfde steen stoten. Hetzelfde gebeurde al eerder met het cultuurhuis genaamd: De Klinker.
Het had allemaal zo mooi en goedkoper kunnen zijn. Het Sint-Lucas Ziekenhuis een frisse opknapbeurt geven inclusief de naastgelegen zusterflat. Helaas werd er weer eens anders beslist. Weer een prestigeproject uit de grond gestampt waar men van tevoren al de nodige vraagtekens bij had. ‘Lukt dit financieel allemaal wel…?’ Het antwoord was natuurlijk nee, maar met de huidige bestuurders aan het bewind gaan dit soort prestigeprojecten onverminderd door.
Geld speelt in hun ogen geen enkele rol. Een mooi voornemen, want je zou dan zeggen dat de gemeente Oldambt er financieel warmpjes bij zit. Nou nee! Het gezegde: ‘geld speelt geen enkele rol,’ heeft een hele andere betekenis gekregen. Geld speelt geen enkele rol, omdat het er domweg niet meer is…! Wat zou het mooi zijn geweest. Een opgeknapt Sint-Lucas Ziekenhuis en zusterflat en de verpauperde panden die ertegenover staan tegen de vlakte. Helaas. De dobbelsteen viel weer eens anders in het Oldambt.
De verpaupering blijft bestaan en de panden blijven als rotte kiezen achter in een rottend gebit.
Desalniettemin wil ik dit artikel positief afsluiten! Winschoten en Scheemda krijgen een sneltrein richting Groningen en vice versa. Misschien een doekje voor het bloeden, maar dat is wel een positieve ontwikkeling waar ze in het Oldambt gelukkig, na mijn weten, niets voor hoefden te betalen. Het kan heus goed gaan in het Oldambt. En het kan heus anders en financieel ook vele malen beter en gezonder. Daar ben ik van overtuigd en dat gaat ook ooit gebeuren, maar niet met de bestuurlijke koers die momenteel wordt gevaren. Het roer moet en gaat een keer om en dan in positieve zin.
