Knettergekke wereld

En dan is het alweer zondag. Hoe vaak heb ik al geschreven dat we de weg kwijt zijn? Maakt ook niet uit, het is in ieder geval veel te vaak geweest. Ik wil daar dus ook mee stoppen. Heel Nederland aan de TomTom zorgt er wel voor dat we de weg kwijt raken. Na afgelopen week heb ik meer het gevoel dat ons land stapelgek is geworden. Echt helemaal stapelgek.

Neem nou de filtersigaretten, tanks naar Oekraïne, vluchtelingenopvang in een bowlingcentrum, zoutwinning in een jonge bos, energietransitie, klimaatdoelen, vleesloos oftewel vega. Zomaar wat woorden, kreten, die deze week in het nieuws waren. Dan heb ik nog niet eens de stijgende kosten voor leven genoemd. Met de jaarlijkse Adrillen-markt voor de deur wordt het weer verschrikkelijk duidelijk in wat voor wereld we leven. Ja, Adrillen was jaren het pleziertje van het jaar voor boeren, burgers en buitenlui. Vroeger met een heuse veemarkt en een warenmarkt van De Klinker tot het Marktplein. ’s Morgens om 7.00 uur waren de kroegen open en stond de snert al te pruttelen. Veekooplieden in lange stofjassen die in de kroeg de koop of verkoop met een borreltje vierden. De geur, de smaak, de gezelligheid, het hoorde de eerste maandag van november bij Winschoten. Even na de middag vertrokken de eerste vroege bezoekers van het Marktplein, moe, voldaan en vooral bezopen, met een zak oliebollen, huiswaarts. Er was toen nog geen shoarma. Nee, de schapen werden met de veewagen thuisgebracht.

Hoe anders is het nu? Een enkel cafeetje is nog vroeg bij de les. Het Marktplein begint pas ’s middags een beetje te leven. Naarmate het later wordt, wordt het drukker. Pas bij de invallende duisternis gaat de zaak op z’n kop. Dan pas gaat het dak er echt af. De veemarkt is al lang niet meer. Niet omdat er geen handel was maar het geitje of het biggetje mocht niet meer mee naar de kroeg. Dat heette dierenkwelling. Ach, best wel begrijpelijk, eigenlijk. Het was een voorbode van de gekte die jaren later als ‘gewoon’ zou worden beschouwd. Jaren later was er het nieuwe normaal. Misschien het doorgeschoten normaal. Iedereen is overal op tegen. Iedereen heeft een mening. Niets deugd nog. Zelfs de filtersigaretten deugen niet meer. Ze moeten verdwijnen uit de schappen. Een rokertje die voor veel mensen nog net dat ene verzetje is. Even tot jezelf komen. Oud-rokers spreken er schande van. De sigaret is levensgevaarlijk. En dat zal vast kloppen. De deskundigen hebben het immers uitgezocht. Bejaardenhuizen vol met bewoners uit een generatie van roken, drank, drugs en rock en roll. Natuurlijk zijn er veel rokers overleden. Uit onderzoek is nu wel gebleken dat er onder de overledenen ook veel niet rokers zijn. Ik ben bang dat deze groep nog zal groeien.

Ondertussen heeft Nederland deze week besloten om 45 miljoen euro te besteden voor tanks die Oekraïne moet helpen om de Russen te stoppen. Veel geld voor dood en verderf zaaiend materieel. Misschien hadden ze beter een paar pakjes sigaretten naar de Russen kunnen sturen. Wel zo goedkoop. Maar die goedkoopte is niet zo belangrijk. Nederland is rijk genoeg. Zo rijk, dat we ons kunnen permitteren om vluchtelingen in een bowlingpaleis onder te brengen. Zo rijk, dat we insecten en wormen gaan eten in plaats van vlees. We zijn een kwetsbaar vogeltje geworden dat de Nederlandse zwaluw heet. We willen de grote boze wolf met een ‘paintball’ geweer te lijf gaan en brengen oma in plaats van koeken, vers gevangen meelwormen en tamme insecten gekweekt in een, door onze koning geopende, ‘insectuarium’. De nuchtere Hollanders.

We willen invloed op het klimaat, op geologische perikelen, we willen problemen over van alles en nog wat, we spreken schande van mensen die het lef hebben om hun eigen leven te leiden en zijn in staat om in 5 minuten een 5 jarige HBO opleiding uit te leggen en… we willen absoluut geen weerwoord. Ach ja, je leeft maar één keer. ( in een) Knettergekke wereld.

Fijne zondag.

Eppo Boven

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.