Making Oldambt Great Again
Dit had de slogan van Gemeente Belangen Oldambt kunnen zijn. Op Trumpiaanse wijze dacht de leider van deze club de politieke ladder van Oldambt te beklimmen en wethouder te worden.
Maar wie zijn ze eigenlijk.
Voor het merendeel leden en ex-leden van D’66 , die in hun eigen plaatselijke afdeling niet meer nodig waren. Een paar van die mensen kwamen op het idee om een eigen politieke partij op de richten. Maar wie zou dat allemaal betalen. Men zocht en vond Dhr G.Klein, de “ sugardaddy”. Geld genoeg om een campagne op te starten. Maar zoals het vaak gaat , wie betaald, bepaald.
En zo werd Ger Klein de nieuwe Trump van Oldambt. Iedereen netjes in ganzenpas achter hem aan. En wat vond de kleine Trump van Oldambt? Hij vond het maar helemaal niks. Niks en niemand deugde. Nee, hij, de kleine Trump van Oldambt zou hier de veren van het bed wel even opschudden. Teveel ambtenaren die in zijn ogen niks uitvoerden en alleen maar geld aan het verkwisten waren. En van het zittende college moest hij al helemaal niets hebben, “ die hadden geen idee wat ze deden”.
Hij verzamelde wat mensen om zich heen, en dat moeten we toegeven, ook een paar slimme mensen, want dat doe je als jezelf niet al te slim bent, op kleine Trumps wijze. Maar, op de verkiezingsdag zelf was toch enige teleurstelling , hij was niet de grootste geworden. Zelfs geen tweede, derde of vierde. Dat was even balen voor kleine Trump. Geen wethouder geworden, wat zijn ultieme droom was. Maar hij mocht aanschuiven bij de gesprekken om een nieuw college te vormen, maar u begrijpt het en voelt het al aankomen, dat werd niks. Hij en zijn andere twee raadsleden waren veroordeeld tot de oppositie. Dapper verweerde hij zich tegen het beleid van het nieuwe college. Uiteraard met behulp van zijn fractie.
Maar toen kwam het probleem dat de SP uit het coalitieakkoord stapte.
Zijn eigenbelang om belangrijk te zijn kwam weer naar boven. Er werden door de coalitiepartijen gesprekken op gang gebracht om weer een coalitie te vormen. De uitkomst van deze gesprekken en onderhandelingen liepen op niets uit. Er kon geen coalitie gevormd worden.
Toen kwam men met het verhelderend idee om een samenwerkingsverband op te richten onder de naam H7. En uiteraard deed onze kleine Trump daar aan mee. Jammer voor hem dat één fractielid dat kiezersbedrog vond, en zij nam op een waardige manier afstand van GBO en verliet de raad zonder haar zetel mee te nemen. Door ongelukkige omstandigheden had al eerder een ander raadslid van GBO zijn zetel ingeleverd. Dus onze kleine Trump bleef met twee onervaren mensen over in de raad. Ach, en ik zeg onervaren. Één raadslid had bijna alle politieke richtingen al ervaren, van uiterst links en dan nu rechts. Maar ja, je moet wat over hebben voor een raadsvergoeding. En uiteraard Sam de brandweerman. Mocht u ze nog niet gehoord hebben in een raadsvergadering. Dat kan kloppen, dat laat onze kleine Trump niet toe. Stel je voor, een andere mening als hij!
In de afgelopen maanden kwam de kadernota voorbij met zware bezuinigingen op allerlei gebieden. Daaronder ook onze lokale omroep. En hoe verlies je krediet bij deze enthousiaste mensen, om mee te stemmen met de bezuinigingen. Dat viel niet lekker bij de aanhangers van de kleine Trump. Dus wat doe je dan om je gezicht te redden, vragen stellen en nog eens vragen stellen, en eigenlijk het antwoord al weten. Daar wordt niet meer aan gesleuteld.
Maar Make Oldambt Great Again, is het motto.
Het kon voor de samenwerking van H7 weleens een nagel in de doodskist zijn, in elk geval een nagel die schuurt. Want laten wij elkaar niet voor de gek houden. Onze kleine Trump houd niet van verliezen, net als zijn voorbeeld in Amerika. Tot aan de volgende verkiezingen voor de gemeenteraad zijn ze bij H7 nog niet van hem af en Oldambt ook niet. Ik voorspel u , de volgende nagel in de kist komt er vast wel, en die kon wel eens harder schuren als deze.
T. Mitkieker
