Vrijdag werd mij weer eens duidelijk hoe een groot (demissionair) leider wij in Nederland hebben. Mark Rutte wist al een paar uur na de gemelde dood van Navalny, een Rus, een politiek opponent van Poetin, te melden dat deze vermoord was. Een aanname die best wel waar kan zijn. Misschien ook niet. Het bewijs daarvan is er niet. Maar ons Mark wist het al.
Met droge ogen wist hij alles wat Poetin en Rusland heet te veroordelen. En ja, dat mag. Rutte, de man die er mede voor zorgt dat er duizenden doden vallen in verschillende oorlogen door leveringen van wapens en munitie. Oekraïne en Gaza. De man die geen antwoord geeft op de vragen over verdwenen kinderen met betrekking tot de toeslagen affaire. De man die wegkijkt als boeren de strop kiezen. De man die wegkijkt als aardbevings-gedupeerden aan de bel trekken en levensbeëindiging overwegen.
Maar we begrijpen het wel, Mark. Als sollicitant bij de NAVO moet je natuurlijk voor eigen portemonnee bidden. Als trekpop van de grote Claus moet je waardigheid en professionaliteit uitstralen. Je weet zo langzamerhand wel dat er nog steeds genoeg schapen zijn die je blindelings geloven. Nog heel even volhouden en je pad lijkt gebaand voor die ene top functie die je zo ambieert. Een redelijk salaris-je, wonen in chique hotels, reizen in privé jets en vooral een lange neus richting het gepeupel. We zullen je niet missen, geen minuut.
In tegenstelling tot Rutte zullen wij niet in staat zijn om geen actieve herinneringen te hebben. 12 jaar afbraak zal nog lang in ons geheugen gegrift zijn. En nee, verandering zal er voorlopig nog niet komen. Ook dáár wordt overduidelijk voor gezorgd door de diverse collega trekpoppen. Een financieel goed geoliede machine zorgt er stapsgewijs voor dat we in een nieuwe wereld terecht komen. Een wereld die bijna niemand wil. Een wereld waar het verschil tussen rijk (2%) en arm (dus 98%) dagelijks groter zal worden. De macht van het grote geld, heet dat.
De gezapige burger ligt onder een dekentje op de bank en vindt het allemaal best. Tja, het klopt niet maar eh wat kunnen we er aan doen hé? We accepteren het maar. Heel langzaam wordt de koelkast wat leger. De vriezer kan wat vaker uit. We gingen van 21 en half naar 19 graden in de kamer. Elke zaterdagavond even stappen doen we niet meer. Weet je, dan is het net zo leuk op TV of ik wil wat meer aan de zondag hebben. Ja hoor, vast. Minder vaak uit eten is ook zo iets. ’t Komt van al die kookprogramma’s en hallo fris.
We geloven onze eigen fabels maar de portemonnee liegt niet tenminste als je die nog hebt. Een betaalpasje is immers veel handiger en vooral veiliger. En zo kan dan ook iedereen zien waar je en wat je betaald. Je bent keurig van A naar Z te volgen. De reclame op de social media wordt keurig op je eigen zoekopdrachten afgestemd. Gewoon omdat je cookies moet accepteren. We zijn controleerbaar en volgbaar. Al die privacy preken hebben al met al dus weinig om het lijf. Ons leven is allang niet meer privé.
Alles mede met dank aan de man die met droge ogen veroordeeld, niet bij machte is om zichzelf een spiegel voor te houden, en vriendelijk knikkend in Davos zichzelf en daarmee een hele natie verkoopt.
Helaas is hij een groot voorbeeld voor z’n volgelingen in het land. Onbetrouwbaar.
Fijne zondag.
Eppo Boven
fractiemedewerker VCP
