We beginnen met de laatste week van het eerste half jaar. De eerste vakanties zijn begonnen en politiek reces staat voor de deur. Er moeten nog snel even wat plannetjes en voorstellen goedgekeurd worden en dan kan iedereen met een gerust hart op vakantie gaan.
Een gerust hart, hè? Reken er maar niet op! Heel veel politici zullen niet met een gerust hart van de vakantie kunnen genieten. Er is even wat teveel gekonkeld in de afgelopen periode. Zowel landelijk als gemeentelijk hebben de leiders het zwaar of is het hun zwaar gemaakt. Ik ben ervan overtuigd dat de meeste politici met een goed voornemen aan hun taak beginnen niet wetend of juist wél wetend wat hun te wachten staat. En toch doen ze een sprong in een gedeeltelijk duistere wereld. Ze hebben namelijk ook te dealen met afspraken, misrekeningen en beloftes van hun voorgangers. Hoe vaak zie je geen minister opstappen omdat een voorganger verkeerd heeft gehandeld? Het hoort allemaal bij de carrousel van het land van belofte. De meeste leidinggevende posities zijn tegenwoordig dan ook niet meer dan een hang naar geld en macht. Als ik het maar 4 jaar kan uitdienen. Dát is dan ook de reden waarom de moderne politicus niet daadkrachtig is. Verschuilen achter onderzoeken is het credo. Natuurlijk kan het soms best wel goed zijn om iets wat vooruit te schuiven, er langer over nadenken, een goede afweging maken. Dat is prima want we praten meestal over veel geld wat door de belastingbetaler is opgehoest.
De haren gaan je echter wel ten berge rijzen als zelfs na lang beraad, wikken en wegen er toch nog rare, vreemde, ondoordachte beslissingen worden genomen. Niets geleerd van het verleden. Ik denk dan niet alleen aan een nieuw te bouwen gemeentehuis, maar ook aan een zotte minister die miljarden wil investeren om een temperatuurstijging van 0,00036 graden te voorkomen. Dit lijkt meer op diefstal van belastinggeld.
Een ieder die op enige manier iets van klimaat, milieu, geschiedenis en aardrijkskunde af weet zal zich te barsten lachen. Om het wat simpel te houden, neem dan eens de moeite om Nederland te vinden op de wereldkaart. Precies, zo klein is Nederland. De aarde is één van de kleinste planeten in ons zonnestelsel. Het lijkt me ook heel aannemelijk dat de aarde zich wat beweegt ten opzichte van de zon. Soms wat dichterbij, de warme periodes, soms wat verder weg de koude periodes zoals de ijstijden. Ik heb niet de indruk dat in dit enorm onmeetbaar gebied onze uitstoot ook maar ene rukkefuck invloed heeft op de temperatuur. Het is belangrijk dat we ons realiseren dat we met onze aarde slechts een minuscuul deel uitmaken van wat er in het zonnestelsel allemaal gebeurd. We moeten geloven dat de wetenschap het allemaal kan berekenen en voorzien. Inderdaad geloven. Helaas is de wetenschap voor een groot gedeelte gebaseerd op aannames. Aannames zijn niet te staven. Het is een geloof.
Kleine kinderen geloven in Sinterklaas en in de Kerstman. Nogal logisch, door de vele cadeautjes worden ze omgekocht om er in te geloven. Sommige volwassenen geloven in goden, hebben een eigen godsdienst en zijn ervan overtuigd dat dit geloof kracht en medeleven geeft. Ik ben dankbaar, ik ben gezegend hoor of lees je dan. Prima toch. Gelukkig of helaas, dat laat ik in het midden, heb ik dat geloof niet. Ik hou meer van klare feiten, van tastbaarheden.
Al die klaarheden zijn er voldoende. Je moet ze wel willen zien en willen benoemen. Het zou goed zijn om de politiek volledig te herstructureren. Alles even terug naar af. We worden bedolven onder mooie (politieke) uitspraken maar het spint geen garen. We komen er niet verder mee. We dwalen steeds meer af naar een leugen die misschien wel ontstaan is uit goedgelovigheid. En weet je? We doen er aan mee. Bewust maar vaak onbewust. Het werd immers op de televisie gezegd en dus is het waar, toch???
Fijne zondag allemaal.
Eppo Boven
