Zondagse praatje van Eppo

Een stille week in de Nederlandse politiek. Je hoort ze niet en je ziet ze niet. En dat terwijl er zoveel is te doen voor de dames en heren in ’s Gravenhage.
Vrees niet; Niemand die niets in z’n schild voert.

Ook in de gemeente is het nu afwachten en heerst er stilte alom. Logisch dat je als “stemmer” wel graag wilt weten wat er nu gebeurt. Het gaat in de gemeentes nu als volgt: De grootste partijen nemen in het algemeen het voortouw om een coalitie te smeden. Het liefst natuurlijk een meerderheidscoalitie. Er wordt dan gekeken naar de zetelverdeling en er wordt gekeken welke partijen wel en niet bij elkaar passen. Dan komen de gesprekken op gang met de diverse kans hebbende partijen. De raadsleden zijn bekend en de fractieondersteuners in de meeste gevallen ook. Een fractie ondersteuner helpt de raadsleden van eigen partij en draagt mede zorg voor beleidsbepaling. Daar komt het verhaal in eenvoudige taal op neer.

Ondertussen zet de armoede een steeds duidelijker koers uit in Nederland. Een armoede die nog lang niet overal zichtbaar is maar wel steeds meer gevoeld wordt door de mensen met een wat kleinere portemonnee. In de winkels komen de koopjesjagers tevoorschijn. Er wordt minder uitgegeven aan de wat luxere artikelen, minder voor de horeca. Het “in leven blijven” wordt belangrijker. De vrees voor nog meer prijsstijgingen neemt grote vormen aan. En ja, die vrees is gerechtvaardigd. Het is een buitengewoon onzekere tijd. Wat gebeurd er verder in de oorlog van Rusland en Oekraïne? Hoe staat China in hele verhaal? En, niet minder belangrijk wat gaat het Westen doen?

De discussies zijn niet van de lucht over wie er wel of geen gelijk heeft. Ik neem daarin geen stelling omdat ik hun cultuur niet ken. Wel is het de moeite waard om ook andere nieuwsbronnen te beluisteren. Elke medaille heeft 2 kanten om van de zijkant nog maar niet te spreken.

Vaak wordt er terug gekeken naar de tweede wereldoorlog. Vergelijkingen worden gemaakt. Misschien terecht misschien niet. Ik heb zelf het idee dat als Wladimir echt boos wordt hij veel meer kan ontketenen. Denk es aan cyberaanvallen, waar ze echt wel voldoende kennis voor hebben. Daarmee kunnen ze in een mum van tijd de halve, zo niet de hele wereld plat leggen met een ongekende schade tot gevolg. Hoe dan ook de ontwikkelingen over en weer zorgen voor prikkelingen bij de burger. We doen alsof er niets aan de hand is terwijl we weten dat er wel degelijk grote dingen op handen zijn. Het valt mij elke dag weer op dat er zoveel mensen afwachtend zijn. Alsof ze stilstaan. Het vuur is uit de ogen, een fletse glimlach.

Bijna niemand is nog de oude van een paar jaar geleden. De C-19 hype heeft veel afgebroken en steeds meer wordt duidelijk dat het slechts een groot verdien model is geweest. Naast Mark is het nu ook Hugo die aan vergeetachtigheid gaat lijden. Hoe is het gebeurd met de mondkapjes van Syvert? Stilte alom. Niets te merken van de nieuwe transparantie. Ondertussen wordt er volop gewerkt en, niet minder belangrijk, geïnvesteerd in allerlei QR-code modellen.

Over een aantal jaren leven we met z’n allen in een gecontroleerde wereld met een geïmplanteerde chip, zoals bij honden en katten, met al onze gegevens. Met die chip kunnen we dan een winkeldeur openen, mits we voldoende saldo hebben. Namen zijn dan niet meer nodig. Je hebt dan een code. Beangstigend? Ja, best wel.

Fijne zondag.
Eppo Boven

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.